آیت‌الله منتظری

"در سوگ استاد"

(من المومنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه

فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلوا تبدیلا)

 
 شیخنا الاستاد آیت الله العظمی حسینعلی منتظری نجف آبادی پس از عمری پربار و حیاتی پر عزت و کارنامه ای درخشان به رحمت ایزدی پیوست و روح بلندش از عالم خاک به ملکوت اعلی رهسپار شد. جهان اسلام و مکتب اهل بیت (ع) یکی از بزرگترین عالمانش را از دست داد. حوزه های علمیه تشیع در سوگ یکی از استوانه های فقاهت سوگوار شدند. اسلام سیاسی بزرگترین نظریه پرداز معاصر خود را از کف داد. ملت ایران پدر مهربان خود را از دست داد. جنبش سبز ملت ایران در عزای رهبر معنوی خود عزادار است .

آیت الله منتظری به عالم اسلام و تشیع خدمات ارزنده ای کرد. شاگردان فراوانی تربیت کرد. آثار ارزشمند علمی در فقه ، اصول ، کلام و شرح احادیث اهل بیت به رشته تحریر درآورد. او صاحب ابتکارات بدیع فقهی و آراء جدید علمی متعددی در حوزه اسلام سیاسی ، حقوق بشر و فقه معاملات بود. انسانی وارسته ، مسلمانی پاک نهاد، مؤمنی مهذب و موحدی خالص بود. او مصداق بارز "عالم ربانی" بود که عظمت حق را باور کرده بود و همواره ضوابط اخلاقی بر تمامی افعال و اقوالش مسلط بود. عمری را به مبارزه علیه ظلم و بی عدالتی سپری کرد. حقا مجاهد فی سبیل الله بود و در اعتلای کلمه حق از هیچ کس و هیچ چیز نهراسید و دریادلانه به مقام و موقعیتهای زودگذر دنیوی پشت پا زد و همواره از حقوق مردم دفاع کرد. یار مظلومان و دشمن ظالمان بود. برای تحقق ارزشهای قرآن و تعالیم نبوی و تشیع علوی دهه ها زحمت کشید. در کردار و گفتار و رفتار پیرو راستین امام علی (ع) بود. در اقتدا به رسول الله (ص) مرامش رحمت بود و با مردم ، ساده و صمیمی سخن می‎گفت . سخنش که از دل برخاسته بود لاجرم بر دل می‎نشست . در تأسی به قرآن کریم "انصاف " - حتی با آنها که در حق او ظلم کرده بودند - در سرلوحه رفتار متین او بود.

در به ثمر رساندن انقلاب اسلامی پس از رهبر فقید انقلاب شاخص ترین چهره بود. سالها زندان و شکنجه و تبعید در کارنامه درخشان مبارزاتی او ثبت است . نام منتظری و طالقانی هرگز از ذهن و ضمیر دوستداران نهضت اسلامی پاک نمی شود. در تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی به عنوان رئیس مجلس خبرگان قانون اساسی بیشترین نقش را داشت . اگر چه سالها به عنوان قائم مقام رهبری از سوی مجلس خبرگان انتخاب شده بود، اما "نصیحت به ائمه مسلمین" را فدای دستیابی به قدرت ظاهری نکرد و در دفاع از حقوق زندانیان و پافشاری بر حقوق شهروندی ملت ایران از قدرت کنار گذاشته شد. هرچند تا پایان عمر کوشید جمهوری اسلامی را که خود از باغبانانش بود، از علف هرز "استبداد دینی" اصلاح کند.

انتقادات صریح آن فقید سعید [ . . . ] در 13 رجب سال 1376 به پنج سال و دو ماه حصر خانگی یک مرجع تقلید منتقد در جمهوری اسلامی انجامید. لکه ننگ این حصر خانگی هرگز از دامان [ . . . ] جمهوری اسلامی پاک نخواهد شد. آیت الله منتظری در حصر هم از امر به معروف و نهی از منکر و نصیحت به ائمه مسلمین دست نکشید و همواره حاکمان را به عدالت و دادگری و رعایت حقوق ملت فراخواند. آن رادمرد همواره از منظری دینی به نقد قدرت می‎پرداخت و ضوابط رحمت نبوی و عدالت علوی را به حاکمان متذکر می‎شد. آیت الله منتظری عمیقا به حقوق انسان - از آن حیث که انسان است - باور داشت و از حقوق بشر صمیمانه دفاع می‎کرد. او پیش کسوت آزادی خواهان ایران بود. مجاهدتهای حق طلبانه و دفاع منصفانه او از حقوق همه مظلومان از هر صنف و مذهب و مرام ، همگان را شیفته او کرده بود.

منتظری در اوج عزت دارفانی را وداع کرد. عاش سعیدا و مات سعیدا. رحلت او نیز مانند حیات او ظلم ستیز و آزادی بخش است . [ . . . ] منتظری با دفاعش از حق و عدالت و آزادی و اخلاق فاتح قلوب ملت ایران شد. راه منتظری سبز است . پیام منتظری تأسی به رحمت نبوی ، عدالت علوی و ظلم ستیزی حسینی است . این راه بی بازگشت ملت ایران است .

آیت الله منتظری در چند ماه اخیر بیشتر از گذشته سخن گفت ، بیشتر نوشت و واضحتر از همیشه با مردم و حاکمان مستبد اتمام حجت کرد. گویی رحلت خود را پیش بینی کرده بود. ایشان به صراحت حکومت فعلی را نه جمهوری و نه اسلامی اعلام کرد. او رضایت و رأی مردم را شرط لازم هر نوع تصدی گری در حوزه عمومی می‎دانست و در فتوای تاریخی 19 تیر 88 خود، جائران بی تدبیر را خودبخود معزول دانست .

اینجانب با قلبی شکسته و چشمی گریان و دلی پرخون این مصیبت بزرگ را به بیت رفیع آن مرجع عالیقدر بویژه حضرت حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ احمد منتظری و جناب آقا سعید منتظری و دیگر بازماندگان معزز، علمای اعلام و همه آزادی خواهان و حق طلبان بویژه معترضان سبز ایرانی تسلیت عرض می‎کنم . برای آن فقید سعید رحمت و رضوان و برای بازماندگان و داغداران - یعنی قاطبه ملت مظلوم ایران - صبر و اجر و ادامه راه آن عالم ربانی - یعنی حق طلبی و آزادی خواهی - را مسألت دارم .

محسن کدیور