در قاموس اللغه آمده است:
"مغنم و غنیم و غنیمة و غنم: به معنای فئ - مال مشرکین -...و غلبه بر چیزی نمودن بدون مشقت میباشد."قاموس اللغه 783/
ابن اثیر در نهایه گوید:
"در حدیث ذکر غنیمت و غنم و مغنم و غنائم بسیار آمده است، و آن چیزی است که از اموال اهل جنگ به دست آمده و آنچه که مسلمانان برای تحصیل آن اسب و شتر تاخته اند...واز جمله احادیثی که در آن ذکر غنیمت شده این حدیث است: "روزه در زمستان غنیمت سرماست" آن را غنیمت نامیده اند به جهت اجر و ثوابی که در آن است، و باز از آن جمله است: "رهن برای کسی است که آن را به گرو گرفته، برای اوست غنیمت آن، و بر اوست خسارت آن."نهایه ابن اثیر 389/3
دو حدیثی که ابن اثیر روایت کرده شاهد بر این است که مفهوم لفظ "غنیمت" اعم از غنائم جنگ است.
در لسان العرب آمده است:
"غنم: غلبه بر چیزی است بدون مشقت، و اغتنام: غنیمت یافتن، و غنم و غنیمت و مغنم: به معنای فئ - اموالی که از مشرکین به دست آمده است - میباشد."لسان العرب 445/12
خلیل بن احمد در عین اللغه گوید:
"غنم به دست آوردن چیزی است بدون مشقت."عین اللغه 426/4
راغب در مفردات گوید:
"غنم (گوسفند) معروف است، خداوند - متعال - میفرماید: "و من البقر و الغنم حرمنا علیهم شحومهما - و از گاو و گوسفند، پیه و چربی آن را بر آنان