"آیا تو گمان میکنی خداوند به هر کس مال عطا نموده او را گرامی داشته و به هر کس نداده او را خوار شمرده ؟ خیر، ولکن مال برای خداست، نزد افراد به عنوان ودیعه قرار میدهد و بر آنان جایز میداند که از آن در حد میانه بخورند و بنوشند و بپوشند و نکاح کنند و مرکب بگیرند، و مابقی آن را به فقراء مؤمنین برگردانند و با آن پریشانی آنان را اصلاح کنند؛ هر کس چنین کند آنچه میخورد و مینوشد و مرکب میگیرد و نکاح میکند، بر او حلال است، و هر کس غیر این کند بر او حرام میباشد. سپس حضرت فرمود: و لا تسرفوا انه لا یحب المسرفین...اسراف نکنید به درستی که خداوند اسراف کنندگان را دوست نمی دارد. آیا گمان میکنی خداوند فردی را که به او مال بخشیده، و آن فرد با آن اسبی به ده هزار درهم میخرد در حالی که یک اسب بیست درهمی او را کفایت میکرد، و کنیزی را به هزار دینار میخرد در حالی که یک کنیز بیست دیناری او را کفایت میکرد، او را امین میداند؟! و این در حالی است که در قرآن فرموده: اسراف نکنید، بی گمان او اسراف کنندگان را دوست نمی دارد."و فی تفسیر العیاشی عن ابان بن تغلب قال: قال ابوعبدالله (ع): اتری الله اعطی من اعطی من کرامته علیه، و منع من منع من هو ان به علیه ؟ لا، ولکن المال مال الله یضعه عند الرجل و دائع و جوز لهم ان یاکلوا قصدا، و یشربوا قصدا، و یلبسوا قصدا، و ینکحوا قصدا، و یرکبوا قصدا، و یعودوا بما سوی ذلک علی فقراء المؤمنین و یلموا به شعثهم، فمن فعل ذلک کان ما یأکل حلالا و یشرب حلالا و یرکب حلالا و ینکح حلالا، و من عدا ذلک کان علیه حراما، ثم قال: "و لا تسرفوا انه لا یحب المسرفین." اتری الله ائتمن رجلا علی مال خول له ان یشتری فرسا بعشرة آلاف درهم و یجزیه فرس بعشرین درهما، و یشتری جاریة بالف دینار و یجزیه جاریة بعشرین دینار و قال: و لاتسرفوا انه لا یحب المسرفین.(تفسیر عیاشی 13/2؛ و المیزان - به نقل از آن - 93/8)
16- در وسائل به سند صحیح از عبدالاعلی، از امام صادق (ع) به نقل از پیامبراکرم (ص) آمده است که فرمودند: