میداد تا معرفت پیدا نمایند و برای آنان از صدقات سهمی در نظر میگرفت تا نسبت به دین شناخت پیدا کنند و در آن رغبت ورزند.
"و فی الرقاب" کسانی هستند که به جهت اینکه مرتکب قتل خطایی و انجام ظهار و خوردن قسم و کشتن صید در حرم شده اند، پرداخت کفاره بر آنان واجب میباشد، و چیزی ندارند تا کفاره بدهند، و این در حالی است که ایمان دارند؛ لذا خداوند برای آنان در صدقات سهمی برای پرداخت کفاره قرار داده است. [معمولا "و فی الرقاب" را آزاد نمودن بردگان معنا میکنند ولی در این روایت نامی از آن برده نشده ].
و "غارمین" کسانی هستند که به خاطر اموالی که بدون اسراف در طاعت خدا خرج نموده اند مقروض شده باشند، که بر امام واجب است دیون آنها را بپردازد و آنان را از گرفتاری برهاند.
و "فی سبیل الله" کسانی هستند که برای جهاد از منزل خارج شده و نزد آنان چیزی که با آن خود را قوی و توانا کنند نیست، یا افرادی از مؤمنان که اموال و امکاناتی ندارند که به حج مشرف شوند، یا جمیع راههای خیر که فی سبیل الله محسوب میشود، پس بر امام است که از زکات به آنان بپردازد تا قدرت بر انجام حج و جهاد بیابند.
"و ابن السبیل" مسافرینی هستند که سفر آنان در جهت طاعت خدا بوده و از راه بازمانده اند و مالشان از دستشان رفته، که بر امام است از زکات و صدقات آنان را به وطنشان بازگرداند."فی الوسائل عن الشیخ باسناده، عن علی بن ابراهیم: انه ذکر فی تفسیره تفصیل هذه الثمانیة الاصناف فقال: فسر العالم (ع) فقال: الفقراء هم الذین لا یسألون و علیهم مؤونات من عیالهم، و الدلیل علی انهم هم الذین لا یسألون قول الله - تعالی -: للفقراء الذین احصروا فی سبیل الله لا یستطیعون ضربا فی الارض یحسبهم الجاهل اغنیاء من التعفف تعرفهم بسیماهم لا یسألون الناس الحافا. و المساکین هم اهل الزمانات، و قد دخل فیهم الرجال و النساء و الصبیان. و العاملین علیها هم السعاة و الجباة فی اخذها و جمعها و حفظها حتی یؤدوها الی من یقسمها. و المؤلفة قلوبهم - قال: - هم قوم و حدوا الله و خلعوا عبادة من دون الله و لم یدخل المعرفة قلوبهم ان محمد رسول الله (ص)، و کان رسول الله (ص) یتألفهم و یعلمهم و یعرفهم کیما یعرفوا فجعل لهم نصیبا فی الصدقات؛ لکی یعرفوا و یرغبوا. و فی الرقاب قوم لزمتهم کفارات فی قتل الخطاء و فی الظهار و فی الایمان و فی قتل الصید فی الحرم، و لیس عندهم ما یکفرون و هم مؤمنون، فجعل الله لهم سهما فی الصدقات لیکفر عنهم. و الغارمین قوم قد وقعت علیهم دیون انفقوها فی طاعة الله من غیر اسراف، فیجب علی الامام ان یقضی عنهم و یفکهم من مال الصدقات. و فی سبیل الله قوم یخرجون فی الجهاد و لیس عندهم ما یتقوون به او قوم من المؤمنین لیس عندهم ما یحجون به او فی جمیع سبل الخیر، فعلی الامام ان یعطیهم من مال الصدقات حتی یقووا علی الحج و الجهاد. و ابن السبیل ابناء الطریق الذین یکونون فی الاسفار فی طاعة الله فیقطع علیهم و یذهب مالهم، فعلی الامام ان یردهم الی اوطانهم من مال الصدقات. (وسائل 145/6، باب 1 من ابواب المستحقین للزکاة، حدیث 7)