صفحه ۷۶

3- در خبر صباح بن سیابه از امام جعفرصادق (ع) به نقل از پیامبراکرم (ص) آمده که آن حضرت فرمود:

"هر مؤمن یا مسلمانی بمیرد و از خود دینی که در فساد و اسراف نبوده به جا گذارد، بر امام است که دین او را پرداخت کند؛ و اگر چنین نکند گناه آن به گردن اوست، خداوند - تبارک و تعالی - می‎فرماید: "انما الصدقات للفقراء و المساکین" الایة . جز این نیست که صدقات برای فقیران و مسکینان و بدهکاران است. و چنین شخصی از بدهکاران است و برای او در نزد امام سهمی است که اگر سهم او را نپردازد گناه آن به گردن اوست."فی خبر صباح بن سیابه، عن ابی عبدالله (ع)قال: قال رسول الله (ص): ایما مؤمن او مسلم مات و ترک دینا لم یکن فی فساد و لا اسراف فعلی الامام ان یقضیه فان لم یقضه فعلیه اثم ذلک، ان الله - تبارک و تعالی - یقول: انما الصدقات للفقراء و المساکین. الایة . فهو من الغارمین و له سهم عند الامام فان حبسه فاثمه علیه. (کافی ‏407/1، کتاب الحجة، باب ما یجب من حق الامام علی الرعیة و...، حدیث 7)

4- در مرسله حماد بن عیسی از بنده صالح خداوند (امام موسی بن جعفر(ع" روایت نموده که حضرت فرمود: "و زمینهایی که به وسیله جنگ گرفته شد....هنگامی که محصول از زمین به دست آمد در صورتی که مزرعه ها به وسیله آب باران و یا چشمه سیراب شده یک دهم، و اگر به وسیله دلو و شترهای آبکش از چاه آبیاری شده یک بیستم، پس والی آنها را گرفته و در هشت جهتی که خداوند برای زکات مشخص فرموده مصرف می‎نماید: فقیران و مسکینان و مأمورین جمع آوری زکات و کسانی که لازم است دلهایشان جلب شود و بردگان و بدهکاران و هر کار خیر در راه خدا، و مسافرین در راه مانده، این هشت سهم را در بین آنان به مقدار مخارج سالشان که در تنگی و سختی نباشند تقسیم می‎کند، پس اگر از موالی که بین آنان تقسیم می‎شود چیزی زیاد آمد به والی برگردانده می‎شود و اگر کم آمد و

ناوبری کتاب