جهت سوم: اختیارات حاکم اسلام در زکات
بنابر آنچه از بیان مصارف زکات در قرآن استفاده میشود زکات فقط مختص به فقراء و مساکین نیست و تحت اختیار اشخاص هم نمی باشد تا آن را در هر جا که بخواهند مصرف کنند، بلکه زکات برای برطرف کردن نیازمندیهائی که در اجتماع پدید میآید تشریع شده، و به قرینه ذکر "عاملین زکات" و "مؤلفة قلوبهم" در زمره مصارف زکات روشن میشود که زکات مالیات اسلامی است که در اختیار حکومت اسلامی واقع شده است و حاکم اسلام متصدی گرفتن و مصرف آن در مصارف ذکر شده میباشد.
شاهد بر مطلب فوق آیه شریفه: "خذ من اموالهم صدقة"توبه (9)103/ میباشد، چون پیامبر(ص) به عنوان اینکه حاکم مسلمین است از طرف خداوند مأمور به گرفتن زکات گردید و سیره آن حضرت بر همین منوال مستقر بود و خلفاء نیز بعد از پیامبر(ص) چنین میکردند و با فرستادن کارگزاران و مأموران ویژه، زکات را از مردم طلب میکردند.
روایاتی که دلالت بر این معنی دارد بسیار زیاد است که برخی از آنها را از نظر میگذرانیم: