اغنیاء آنچه را که کفایت نیاز آنان کند، پس اگر گرسنه اند یا برهنه اند یا برای رفع نیاز خود تلاش زیاد میکنند به خاطر منع حقشان از جانب اغنیاء است، و بر خداوند - تبارک و تعالی - حق است که اغنیاء را به محاسبه گیرد و عذابشان کند."فی کتاب الاموال لابی عبید: حدثنی احمد بن یونس عن ابی شهاب الحناط عن ابی عبدالله الثقفی قال: سمعت اباجعفر محمد بن علی یحدث ان علیا(ع) قال: ان الله - عزوجل - فرض علی الاغنیاء فی اموالهم ما یکفی للفقراء؛ فان جاعوا او عروا او جهدوا فبمنع الاغنیاء، و حق علی الله - تبارک و تعالی - ان یحاسبهم و یعذبهم. (الاموال 709/)
و دیگر روایات که در این زمینه وارد شده است.
[زکات در هر زمان متناسب با منابع درآمد و نیازمندیهای جامعه:]
این روایات خود از جمله قویترین ادله است بر اینکه زکات از واجبات عبادی مجهول الملاک نیست که فقط به داعی تقرب محض، بدون لحاظ حکمتها و مصالح اجتماعی تشریع شده باشد؛ بلکه زکات واجب در هر زمان و مکان باید متناسب با مصارف هشتگانه ای باشد که در قرآن بیان شده است.
به عبارت دیگر: روایاتی که دال بر حکمت تشریع زکات است، جزء محکمات بوده و میزانی است برای سنجش حقیقت دیگر روایات این باب.همان گونه که در تفسیر و فهم آیات متشابه قرآن کریم راهی جز مراجعه به آیات محکمه و ارجاع متشابهات به آنها وجود ندارد. (مقرر) بنابراین چون منابع ثروت و همچنین مصارف و حاجات به حسب مکانها و زمانها تغییر میکند، به ناچار آنچه در آن زکات است نیز به حسب زمان و مکان تغییر پیدا میکند؛ و این امکان پذیر نیست مگر با آنچه که قبلا هم به آن اشاره کردیم که حکم الله در مقام تشریع، اصل وجوب زکات است و اینکه حکومت حق باید آن را اخذ نماید و در مصارف هشتگانه ای که قرآن بیان نموده مصرف کند، اما اینکه در
.jpg)
