صفحه ۵۳۰

داشت و گفت: ابن ابی عقیل یکی از بزرگان علمای ماست که به خاطر عدالت و شناختی که دارد روایت مرسل او نیز مورد قبول و اعتماد است. البته ممکن است گفته شود: تنها عدالت و شناخت کسی موجب حجیت روایات مرسل او نمی شود، مگر روایت قرائنی را به همراه داشته باشد که انسان به صدور آن اطمینان حاصل کند، البته این روایت برای تأیید خوب است.

5- در دعائم الاسلام آمده است: از علی (ع) برای ما روایت شده که چون اهل جمل هزیمت یافتند حضرت دستور فرمود: هر چه آنان به همراه آورده بودند و در لشکرگاه به جای مانده بود جمع آوری کنند، آنگاه آنها را به پنج قسمت تقسیم کرد و چهار قسمت آن را در بین اصحاب تقسیم کرد، و چون به بصره رسیدند اصحاب وی گفتند: ای امیر مؤمنان، فرزندان و اموال آنان را نیز بین ما تقسیم کن. فرمود: "در اینها برای شما حقی نیست". گفتند: چگونه ریختن خون آنان را بر ما حلال کردید ولی به اسارت گرفتن خانواده آنان را جایز نمی دانید؟ فرمود: "مردان اینان با ما جنگیدند و ما با آنان جنگیدیم، اما بر زنان و فرزندان آنان راهی نداریم، چون که آنان مسلمان هستند و در سرزمین اسلامی (دارالهجره) زندگی می‎کنند. پس شما را بر آنان راهی (سلطه ای) نیست، اما آنچه برای جنگ با شما آورده و از آن برای مبارزه با شما کمک گرفته اند و در میان لشکرگاه آنان موجود است از آن شماست."عن عبدالله بن جندب، عن ابیه ان علیا(ع) کان یأمرنا فی کل موطن لقینا معه عدوه یقول: لا تقاتلوا القوم حتی یبدؤوکم... فاذا وصلتم الی رحال القوم فلا تهتکوا سترا، و لا تدخلوا دارا الا باذنی، و لا تأخذوا شیئا من اموالهم الا ما وجدتم فی عسکرهم، و لا تهیجوا امراءة بأذی و ان شتمن اعراضکم. (وقعة صفین 203/)

ما تمام این روایت را پیش از این نقل کردیم. در مستدرک نیز به نقل از وی

ناوبری کتاب