در هر صورت ظاهرا اجماع فقهای شیعه و سنی بر این است که زنان و فرزندان بغات را نمی توان به اسارت گرفت و اموالی را که در دست سپاهیان نیست نمی توان تصرف کرد. فقط اشکال و اختلاف در مورد اموال منقول است که در دست سپاهیان است، به ویژه ادوات و تجهیزات جنگی آنان. [که در این ارتباط نظریه برخی از فقهاء را مورد ملاحظه قرار میدهیم:]
1- علامه در جهاد مختلف میگوید:
فقط فقها در استفاده از چارپایان و تجهیزات جنگی آنان در میدان جنگ اختلاف نظر دارند. شافعی گوید: جایز نیست. ابوحنیفه آن را جایز دانسته... ابن ادریس نیز نظر سید مرتضی را پذیرفته. ابن ابی عقیل گفته: اموالی که در دست سپاهیان است تقسیم میشود. شیخ در خلاف گوید: آنچه در دست سپاهیان است میتوان آن را گرفت و از آن بهره برد و به عنوان غنیمت بین رزمندگان تقسیم کرد، و آنچه در لشکرگاه نیست کسی متعرض آن نمی شود؛ و برای این فرمایش خود به اجماع فرقه امامیه و روایات آنان استدلال فرموده است...
و در نهایه گوید: برای امام جایز است که از اموال آنان آنچه را در دست
.jpg)
