آیت‌الله منتظری

ولکن آنچه از روایات دیگری به دست می‎آید این است که آنچه امیرالمؤمنین (ع) انجام داد یا به انجام آن در مورد اهل بصره دستور فرمود، بر پایه منتی بود که بر مردم نهاد، همانند آنچه پیامبرخدا(ص) در مورد مردم مکه انجام داد. و امیرالمؤمنین (ع) درنظر داشت که دیگران نسبت به شیعیانش همانند او نسبت به اهل بصره عمل کنند، چون می‎دانست که در زمانهای نه چندان دور دولت های باطل و ستمگر بر آنان مسلط می‎شوند، وگرنه حضرت می‎توانست از آنها غنیمت و اسیر بگیرد. و آنگاه که زمان غیبت تمام شود و قائم (عج) ظهور کند بر اساس شمشیر و اسیر و غنیمت با آنان رفتار خواهد کرد. [که نمونه ای از این روایات را از نظر می‎گذرانیم:]

1- در وسائل به سندی که اشکالی در آن نیست از ابوبکر حضرمی روایت کرده که گفت: از امام صادق (ع) شنیدم که می‎فرمود: "برای سیره علی (ع) نسبت به مردم بصره خیری است برای شیعیان ایشان افزون از آنچه خورشید بر آن می‎تابد، او می‎دانست که حکومت به دست اینان خواهد افتاد و اگر افراد آنان را اسیر کند پس از وی شیعیان او را اسیر خواهند کرد، عرض کردم: مرا از قائم (ع) خبر دهید که آیا او هم با سیره او عمل خواهد کرد؟ - فرمود: نه، علی (ع) بر آنان منت نهاد چون می‎دانست که در آینده حکومت به دست آنان می‎افتد، ولی قائم برخلاف این سیره با آنان رفتار خواهد کرد چون در آن زمان دیگر دولتی برای آنان نیست."عن رسول الله (ص): و لا یقسم فیئهم. (سنن بیهقی ‏182/8، کتاب اهل بغی)

2- باز در همان کتاب به سند خویش از حسن بن هارون - فروشنده پارچه های پشمی که بر روی هودج شتر می‎انداختند (بیاع انماط) - روایت نموده که گوید: نزد امام صادق (ع) نشسته بودم که معلی بن خنیس از وی