17- باز در همان کتاب بیهقی به سند خویش از ابی امامه آمده است که گوید: "من در جنگ صفین حاضر بودم و یاران امیرالمؤمنین (ع) زخم خورده ای را از پا درنیاوردند، و گریخته ای را نکشتند، و اموال کشته ای را به غارت نبردند."فی سنن البیهقی بسنده عن علی بن الحسین (ع)، قال: "دخلت علی مروان بن حکم فقال: ما رأیت احدا اکرم غلبة من ابیک، ما هو الا أن ولینا یوم الجمل فنادی منادیه لا یقتل مدبر و لا یذفف علی جریح ." (سنن بیهقی 181/8، کتاب قتال اهل البغی)
بین روایات زیادی که در قصه جنگ جمل وارد شده و تفصیلی که خبر حفص بن غیاث و خبر عبدالله بن شریک و روایت تحف العقول و دعائم الاسلام بر آن دلالت داشت و فقهاء شیعه هم طبق آن فتوا داده اند منافاتی وجود ندارد. دلیل عدم منافات هم این است که روایات قصه جنگ جمل فقط متعرض یک جهت مسأله است. و اطلاق خبر ابن مسعود هم بنابر قبول صحت آن بر همین یک جهت حمل میشود. البته روایت ابی امامه که درباره قصه جنگ صفین وارد شده با تفصیل در مسأله منافات دارد. که ممکن است گفته شود: بر فرض صحت خبر، ابی امامه در همه صحنه های صفین حاضر نبوده؛ و جنگ صفین در منطقه وسیعی اتفاق افتاده و زمانش هم طولانی بوده، بنابراین شاید ابی امامه فقط از آنچه که خود شاهد آن در یک منطقه خاص و زمان خاص بوده حکایت نموده. و در این نکته ای است شایان دقت.و فیه ایضا بسنده عن حفص بن غیاث عن جعفر بن محمد عن ابیه قال: امر علی (ع) منادیه فنادی یوم البصرة : "لا یتبع مدبر و لا یذفف علی جریح و لا یقتل اسیر و من اغلق بابه فهو آمن و من القی سلاحه فهو آمن، و لم یأخذ من متاعهم شیئا." (سنن بیهقی 181/8، کتاب قتال اهل بغی)