صفحه ۴۹۶

به همین مضمون نیز در مستدرک روایت دیگری نیز وجود دارد، رجوع نمائید.

8- و نیز در مستدرک به نقل از غیبة نعمانی به سند خویش از ابی بصیر روایت است که گوید: امام جعفرصادق (ع) فرمود: هنگامی که امیرالمؤمنین (ع) و اهل بصره با هم برخورد نمودند حضرت پرچم را برافراشت - پرچم رسول خدا(ص) - آنگاه قدمهایشان به لرزه افتاد و مغرب نشده بود که گفتند: ای پسر ابوطالب ایمان آوردیم [یا ما را امان ده ]. در این وقت بود که حضرت فرمود: "اسیران را نکشید و زخم خورده را از پا درنیاورید، گریخته را تعقیب نکنید، و هر کس سلاحش را به زمین گذارد در امان است، و هر کس به خانه خود رود و در را ببندد در امان است."فی خبر الاسیاف الخمسة الذی رواه حفص بن غیاث عن ابی عبدالله (ع) عن ابیه (ع): "و اما السیف المکفوف فسیف اهل البغی و التأویل. قال الله - عزوجل - : و ان طائفتان من المؤمنین اقتتلوا فاصلحوا بینهما، فان بغت احداهما...و کانت السیرة فیهم من امیرالمؤمنین (ع) ما کان من رسول الله (ص) فی اهل مکة یوم فتح مکة، فانه لم یسب لهم ذریة و قال: من اغلق بابه فهو آمن و من القی سلاحه او دخل دار ابی سفیان فهو آمن. و کذلک قال امیرالمؤمنین (ع) یوم البصرة نادی لاتسبوا لهم ذریة و لاتجهزوا علی جریح و لاتتبعوا مدبرا و من اغلق بابه و القی سلاحه فهو آمن." (وسائل ‏16/11، باب 5 از ابواب جهاد عدو، حدیث 2)

9- و باز در مستدرک از کتاب صفین به سند خویش در مورد قصه ای که بین مالک اشتر و اصبغ بن ضرار واقع شد که مالک او را در صفین اسیر کرد آمده است: "و علی (ع) پیوسته از کشتن اسیری که شمشیرش را غلاف کرده نهی می‎کرد... و می‎فرمود: ای مالک، این را برای تو می‎گویم: هنگامی که از اهل قبله اسیری گرفتی او را نکش، همانا از اسیر اهل قبله فدیه گرفته نمی شود و کشته نمی گردد."و فی المستدرک عن المفید بسنده عن کتاب امیرالمؤمنین (ع) الی اهل الکوفة بعد واقعة الجمل: "فلما هزمهم الله امرت ان لایتبع مدبر و لا یجاز علی جریح و لا یکشف عورة و لا یهتک ستر و لایدخل دار الا باذن و آمنت الناس." (مستدرک الوسائل ‏251/2، باب 22 از ابواب جهاد عدو، حدیث 2)

ناوبری کتاب