آیت‌الله منتظری

است که گوید: وقتی در زمان جنگ جمل مردم باغی شکست خوردند امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: "فراریان را تعقیب نکنید، زخم خورده را از پا درنیاورید. و هر کس به خانه خود رود و در را ببندد (دست از جنگ بردارد) در امان است." اما در زمان جنگ صفین حضرت روی آورنده و روگردانده از دشمن را کشت، و از پا درآوردن زخم خورده را اجازه داد. ابان بن تغلب به عبدالله بن شریک گفت: این دو روش و سیره حضرت در دو جنگ با هم اختلاف دارد! عبدالله بن شریک گفت: در جنگ جمل یاران حضرت، طلحه و زبیر را کشتند، ولی در جنگ صفین معاویه پابرجا بود و آنان را رهبری می‎کرد. شیخ نیز همین روایت را به سند خویش نقل کرده است.جواهر ‏328/21

3- در تحف العقول به نقل از امام هادی (ع) آمده است که حضرت در جواب مسائل یحیی بن اکثم فرمود: "و اما اینکه گفتی: علی (ع) اهل صفین اعم از جنگ کننده و فراریان آنان را کشت و به زخمی هایشان تاخت ولی در جنگ جمل به تعقیب گریخته نرفت و زخمی هایشان را نکشت و به هر کس سلاح بر زمین می‎گذاشت امان داد و هر کس به خانه خود پناهنده شد امانش داد، برای این بود که رهبر قشون جمل کشته شده بود و پشتیبانی نداشتند که به سویش بازگردند و دوباره جنگ را از سر گیرند و مردم به خانه خود برگشتند و دست از جنگ کشیده و مخالفت را کنار گذارده و قصد تفرقه نداشتند و راضی بودند که شمشیر از آنها برداشته شود، که در آن صورت حکم آنان برداشتن شمشیر و خودداری از آزارشان بود؛ زیرا کمک برای جنگ نطلبیدند. ولی مردم صفین به یک ستاد آماده و رهبری مقتدر برمی گشتند که اسلحه و زره و نیزه و تیغ برایشان فراهم می‎کرد، و عطای وافر به آنها می‎داد و از آنها پذیرائی می‎کرد، و به هر کس که پیاده بود مرکب سواری می‎داد، و به هر کس که برهنه بود جامه می‎داد، و آنها را به جنگ و