آیت‌الله منتظری

"بی گمان هریک از این شیوه های چهارگانه در بعضی اسراء گاهی بهتر از دیگر شیوه هاست؛ بدون شک اسیری که نسبت به مسلمانان قدرت و کینه دارد کشتنش سودمندتر و نگهداری او زیان آورتر است؛ و اسیر ضعیف و ثروتمندی که قدرت بر جنگ ندارد، فدیه دادن او برای مسلمین بهتر است، و اسیری که نسبت به اسلام خوش بین بوده و امید به اسلام آوردنش هست، منت گذاردن و آزاد کردنش سزاوارتر است، و اگر امیدی هست که با منت گذاردن بر او دشمن هم بر اسرای مسلمین منت گذارند، این شیوه پسندیده تر است؛ و یا اسیری که با خدمتش نفعی حاصل می‎شود و مسلمانان از ضرر او در امان هستند، مانند زنان و بچه ها، در این صورت به بردگی گرفتن او سزاوارتر است. و امام نسبت به این مصالح آشناتر است، و در این باره حق اظهارنظر کاملا با اوست."مبسوط 20/2