صفحه ۴۵۱

می‎زنند این است که اعدام شوند یا به دار آویخته گردند یا دست و پای آنها به طور مخالف (دست چپ با پای راست و بالعکس) بریده شود و یا از سرزمین خود تبعید گردند، این رسوائی آنها در دنیاست و در آخرت مجازات بزرگی دارند."مبسوط 20/2

می‎بینی انتخابی که خداوند برای امام قرار داده در مورد کافر محارب نتیجه اش یک چیز بیشتر نمی باشد و آن هم نابود کردن است (کشتن محارب) و در این حکم، خداوند امام را نسبت به چند چیز مختلف و متفاوت مختار قرار نداده (مانند آزاد کردن و فدیه گرفتن). طلحة بن زید گوید: به امام جعفرصادق (ع) عرض کردم منظور از این سخن خداوند - عزوجل - که می‎فرماید: "او ینفوا من الارض" چیست ؟ حضرت فرمود: منظور دنبال کردن و طلب محارب است، به اینکه سواران او را دنبال کنند تا فرار نماید، اگر سواران او را گرفتند در آن صورت بر او حکم می‎شود به بعضی از احکامی که برای تو توصیف نمودم (اعدام کردن یا به دار آویختن، یا قطع دست و پا به طور مخالف). و حکم دیگر این است که وقتی جنگ بار خود را بر زمین گذاشت و جای پای جنگجویان محکم شد، هر کس که در آن حال اسیر شود و به دست آنان افتد امام درباره او اختیار دارد:

اگر بخواهد بر آنان منت گذارد و رهایشان می‎کند، و اگر بخواهد از آنان فدیه می‎گیرد، و اگر بخواهد آنان را به بندگی می‎گیرد و آنان برده می‎شوند."

شیخ نیز این روایت را به سند خویش از طلحة بن زید از امام جعفرصادق (ع) روایت کرده است.شرایع ‏317/1 (چاپ دیگر242/).

ناوبری کتاب