میزنند این است که اعدام شوند یا به دار آویخته گردند یا دست و پای آنها به طور مخالف (دست چپ با پای راست و بالعکس) بریده شود و یا از سرزمین خود تبعید گردند، این رسوائی آنها در دنیاست و در آخرت مجازات بزرگی دارند."مبسوط 20/2
میبینی انتخابی که خداوند برای امام قرار داده در مورد کافر محارب نتیجه اش یک چیز بیشتر نمی باشد و آن هم نابود کردن است (کشتن محارب) و در این حکم، خداوند امام را نسبت به چند چیز مختلف و متفاوت مختار قرار نداده (مانند آزاد کردن و فدیه گرفتن). طلحة بن زید گوید: به امام جعفرصادق (ع) عرض کردم منظور از این سخن خداوند - عزوجل - که میفرماید: "او ینفوا من الارض" چیست ؟ حضرت فرمود: منظور دنبال کردن و طلب محارب است، به اینکه سواران او را دنبال کنند تا فرار نماید، اگر سواران او را گرفتند در آن صورت بر او حکم میشود به بعضی از احکامی که برای تو توصیف نمودم (اعدام کردن یا به دار آویختن، یا قطع دست و پا به طور مخالف). و حکم دیگر این است که وقتی جنگ بار خود را بر زمین گذاشت و جای پای جنگجویان محکم شد، هر کس که در آن حال اسیر شود و به دست آنان افتد امام درباره او اختیار دارد:
اگر بخواهد بر آنان منت گذارد و رهایشان میکند، و اگر بخواهد از آنان فدیه میگیرد، و اگر بخواهد آنان را به بندگی میگیرد و آنان برده میشوند."
شیخ نیز این روایت را به سند خویش از طلحة بن زید از امام جعفرصادق (ع) روایت کرده است.شرایع 317/1 (چاپ دیگر242/).