صفحه ۴۴۸

نیست نگه دارد، و مخیر است بین اینکه گردن آنان را بزند یا دست و پای آنان را قطع نموده رهایشان کند تا بر اثر خونریزی بمیرند. و قسم دیگر اسیری است که بعد از به زمین گذاشته شدن بار جنگ اسیر می‎شود، امام در رابطه با اینها مخیر است بین سه چیز: اگر بخواهد می‎تواند بر او منت گذارد و آزادش نماید، و اگر بخواهد می‎تواند او را به بردگی بگیرد، و اگر بخواهد می‎تواند در برابر گرفتن چیزی او را آزاد سازد."خلاف 332/2

7- شیخ در مبسوط بعد از عبارتی که در مسأله اول از او نقل کردیم (که فرمود: اسراء سه دسته اند: یا زن و بچه اند، یا بالغ مشکل، یا بالغ غیرمشکل) این طور می‎فرماید:

"و اما کسی که در رابطه با بلوغش مشکل وجود ندارد، اگر قبل از پایان یافتن جنگ اسیر شده باشد، امام نسبت به او بین دو چیز: کشتن و قطع کردن دست و پا و رها نمودن او تا بر اثر خونریزی از بین برود مخیر است، مگر اینکه اسلام بیاورد که این احکام از او ساقط می‎شود.

و اگر اسارت بعد از تمام شدن جنگ باشد، امام بین سه چیز: فدیه گرفتن، منت گذاردن و به بردگی گرفتن مخیر است و نمی تواند آنان را بکشد، هر کدام از این سه را امام صلاح دید و برای مسلمین بهره ای داشته باشد انجام می‎دهد.

و اگر اسلام آوردند این احکام سه گانه از آنان ساقط نمی شود، و فقط حکم کشتن از آنان برداشته می‎شود نه غیر آن. بعضی گفته اند: اگر اسیر اسلام آورد حکم اسارت از او ساقط می‎شود، چون عقیل بعد از اسارت اسلام آورد و پیامبر(ص) از او فدیه قبول کرد و به بردگی نگرفت...

و اگر مرد بالغی اسیر شود، اگر از اهل کتاب باشد یا شبهه کتابی بودن در او باشد، امام نسبت به او بین سه چیزی که بیان شد مخیر است؛ و اگر بت پرست

ناوبری کتاب