آیت‌الله منتظری

حضرت فرمود: "زنان و فرزندانشان هم از پدران همان مشرکین اند."...

شافعی گوید: سفیان معتقد بود که این سخن پیامبر(ص) که فرمود: "آنان هم از مشرکین می‎باشند" مباح بودن قتل آنان را می‎رساند و حدیث "ابن ابی الحقیق" می‎تواند ناسخ آن باشد. (ابوعبدالله) گوید: زهری این طور بود که وقتی حدیث صعب بن جثامه را نقل می‎کرد به دنبال آن حدیث ابن مالک را هم می‎آورد.و فیه ایضا بسنده عن الاسود بن سریع قال: اتیت رسول الله (ص) فغزوت معه، فاصبنا ظفرا فقتل الناس یومئذ حتی قتلوا الذریة، فبلغ ذلک رسول الله (ص) فقال: "ما بال اقوام جاوز بهم القتل حتی قتلوا الذریة ؟" فقال رجل: یا رسول الله (ص)، انما هی (هم خ. ل) ابناء المشرکین. قال: "الاان خیارکم ابناء المشرکین." ثم قال: "لا تقتلوا الذریة". قالها ثلاثا و قال: "کل نسمة تولد علی الفطرة حتی یعرب عنها لسانها فابواها یهودانها و ینصرانها." (سنن بیهقی ‏77/9، کتاب السیر، باب النهی عن قصد النساء و الولدان بالقتل.)

از حدیث مربوط به شبیخون این طور استفاده می‎شود که اگر در جنگ ضرورت اقتضاء کرد که به دشمن شبیخون زده شود، اقدام بر آن جایز است؛ گرچه به طور اجبار موجب تلف شدن تعدادی از زنان و کودکان شود، اما دیگر بر جواز کشتار آنان به صورت عمد دلالت ندارد.

مسأله دوم: حکم اسرای بالغ کفار

قبلا گذشت که فقهاء شیعه بین آنجا که جنگ برپا شد و بین آنجا که آتش جنگ خاموش گردیده باشد فرق می‎گذارند. [به آیات مربوطه و فتاوا توجه نمائید:]

1- خداوند - متعال - در سوره انفال می‎فرماید: "ما کان لنبی ان یکون له اسری حتی یثخن فی الارض تریدون عرض الدنیا والله یرید الاخرة والله عزیز حکیم" یعنی هیچ پیامبری حق ندارد اسیران جنگی از دشمن بگیرد تا به اندازه کافی جای پای خود را در زمین محکم کند، شما متاع ناپایدار دنیا را می‎خواهید ولی خداوند سرای جاویدان را برای شما می‎خواهد؛ و خداوند عزیز و حکیم است."سنن بیهقی ‏77/9، کتاب السیر، باب قتل النساء و الصبیان فی التبییت...

2- و در سوره محمد(ص) می‎فرماید: "فاذا لقیتم الذین کفروا فضرب الرقاب حتی اذا اثخنتموهم فشدوا الوثاق فاما منا بعد و اما فداء حتی تضع