قریظه با رسول خدا(ص) جنگ کردند، پیامبر(ص) بنی نضیر را از مدینه بیرون کرد، و بر بنی قریظه منت نهاد و آنان را بر جایشان ثابت نگه داشت تا اینکه بعد از آن بنی قریظه هم با رسول خدا(ص) جنگ نمودند، آنگاه حضرت مردان آنها را کشت و زنان و فرزندان آنان را بین مسلمانان تقسیم نمود بجز عده ای از آنها که به رسول خدا(ص) ملحق شدند، حضرت هم به آنان امان داد و اسلام آوردند."شیخ طوسی (ره) در مبسوط و همین طور علامه در منتهی و تذکره به دعائم اعتماد داشتند و از آن نقل میکردند، برای اینکه بعضی چیزها را شیخ در مبسوط نقل کرده که ما در غیر کتاب دعائم ندیدیم. (الف - م، جلسه 380 درس)
9- و نیز در سنن بیهقی به سند خویش از عامر بن سعد از پدرش آمده که سعد بن معاذ بر بنی قریظه حکم کرد که از آنان هر کس که تیغ به عانه اش جاری شد (کنایه از اینکه به سن بلوغ رسید) باید کشته شود و اموال و فرزندانشان هم تقسیم گردد. بعد که آن حکم برای رسول خدا(ص) بیان شد حضرت فرمود: "بی گمان در میان آنان به حکم خدا حکم کردی، حکمی که از بالای آسمانهای هفتگانه میباشد."فی دعائم الاسلام: "روینا عن جعفر بن محمد(ع) ان بنی قریظة نزلوا من حصنهم علی حکم سعد بن معاذ فأمر رسول الله (ص) بان یحکم سعد، فحکم بان تقتل مقاتلتهم و تسبی ذراریهم، فقال رسول الله (ص) لسعد: لقد حکمت بحکم الله - تعالی - من فوق سبعة ارقعة". (دعائم الاسلام 377/1، کتاب الجهاد - ذکر الحکم فی الاساری.)
10- باز در سنن بیهقی به سند خویش از ابی سعید خدری، به نقل از سعد بن معاذ آمده است که گفت: من در میان بنی قریظه چنین حکم میکنم که جنگجویانشان کشته شوند و فرزندانشان اسیر گردند. گوید: رسول الله (ص) فرمود: "حکم کردی به حکم صاحب ملک". و شاید حضرت چنین فرموده:
.jpg)
