وقتی که عهدشکنی نمودند و جنگ به راه انداختند، کسانی از آنان را که بلوغشان معلوم نبود پیشنهاد نمود که به شرمگاه آنان نگاه کرده شود، اگر کسی را مییافتند که موی زهارش روئیده بود او را میکشتند، و اگر کسی موی زهارش نروئیده بود او را به بچه ها ملحق مینمودند (نمی کشتند)."مستدرک الوسائل 249/2، باب 14 از ابواب جهاد العدو، حدیث 1
7- در دعائم الاسلام فی الوسائل بسنده عن السکونی، عن جعفر، عن ابیه، عن آبائه (ع) ان النبی (ص) قال: "اقتلوا المشرکین، و استحیوا شیوخهم و صبیانهم." (وسائل 48/11، باب 18 از ابواب جهاد العدو، حدیث 2) است که: "از امام جعفرصادق (ع) برای ما روایت شده که بر اساس حکم سعد بن معاذ، بنی قریظه از پناهگاهشان پائین آورده شدند، آنگاه رسول خدا(ص) دستور داد تا سعد بن معاذ حکم کند، سعد حکم کرد به اینکه جنگجویان آنان کشته شوند و بچه هایشان اسیر گردند، رسول خدا(ص) به سعد فرمود: حکم کردی به حکم خدای - متعال - از فوق آسمانهای هفتگانه."فیه ایضا بسنده عن حفص بن غیاث انه سأل اباعبدالله (ع) عن النساء کیف سقطت الجزیة عنهن و رفعت عنهن ؟ قال: "لان رسول الله (ص) نهی عن قتل النساء و الولدان فی دارالحرب الا ان یقاتلن، فان قاتلن ایضا فامسک عنها ما امکنک و لم تخف خللا". (وسائل 47/11، باب 18 از ابواب جهاد العدو، حدیث 1)
در المنجد است:
8- در سنن بیهقی به سند خویش از ابن عمر آمده است: "یهود بنی نضیر و