آیت‌الله منتظری

حتی اذا اثخنتموهم فشدوا الوثاق فاما منا بعد و اما فداء حتی تضع الحرب اوزارها" یعنی هنگامی که با کافران در میدان جنگ روبرو شدید گردنهایشان را بزنید و ادامه دهید تا آنها را سرکوب و بی حرکت نمائید، در این هنگام اسیران را محکم ببندید تا اینکه جنگ پایان یابد، سپس بر آنان منت گذارید و آزادشان کنید یا از آنان فدیه و غرامت بگیرید."من: منت گذاردن بر اسیر و آزاد کردن اوست، و فداء: مبلغ قابل ملاحظه ای بوده که پس از خاتمه جنگ می‎گرفتند و اسیران را در مقابل آن آزاد می‎کردند. (مقرر)

از این دو آیه شریفه استفاده می‎شود که زنده نگه داشتن اسیر از کفاری که در حال جنگ اند بدین منظور که بعدا بر آنان منت گذارده شده یا فداء گرفته شود و آزاد گردند ممنوع می‎باشد، مگر بعد از پیروزی و پیدا نمودن قدرت و سیطره بر آنان یعنی تا جائی که مسلمانان تعداد زیادی از کفار را کشته و مجروح نمایند و قدرت قیام و تهاجم از آنان سلب گردد.مراد از اسری مردان جنگی است، چون به بچه ها و زنان اسیر نمی گویند بلکه می‎گویند "سبی"، یعنی آنها از اول در حکم اسیر بوده اند. (الف - م، جلسه 379 درس)