میتواند تمام غنایم را در احتیاجات و نیازهای جامعه مسلمین مصرف کند، و همان طور که به تفصیل بیان شد چیزی از آن را بین جنگجویان تقسیم نکند، و نیز میتواند اگر صلاح ببیند اسیران را آزاد نماید، چنانکه رسول خدا(ص) در فتح مکه و حنین چنین کردند. و تقسیم کردن غنایم و اسیران بین جنگجویان یک حکم الزامی نیست.
و اگر اسیران تقسیم هم شوند، هدفی از این تقسیم در نظر گرفته نشده مگر هضم و تحلیل باقی مانده قدرت کفاری که عناد میورزند و نیز تقسیم و پخش فرزندان و زنان آنان در میان خانواده های مسلمانان تا بتدریج موازین اسلام را آموخته و شخصیت و ماهیت اسلامی به خود بگیرند، و اینکه امکان تجمع و تشکل مجدد و دوباره بر ضد اسلام و حق را پیدا نکنند.
علاوه بر این هدف که در تقسیم اسیران گفته شد، اسلام راههای گوناگونی را نیز برای آزاد ساختن آنان تشریع فرموده؛ و در موارد بسیار زیاد بعد از اینکه آنان با میل خود رغبت به اسلام پیدا نمودند و تربیت اسلامی یافته و رنگ اسلام به خود گرفتند، حکم به آزاد نمودن یا آزاد شدنشان به طور قهری نموده است. [که در ابواب فقهی مشروحا مطرح است ].
از سوی دیگر خداوند - متعال - به پیامبراکرم (ص) امر فرموده که به آنان محبت نموده و دلداریشان بدهد و چنین میفرماید: "یا ایها النبی قل لمن فی ایدیکم من الاسری ان یعلم الله فی قلوبکم خیرا یؤتکم خیرا مما اخذ منکم و یغفر لکم والله غفور رحیم" یعنی: ای پیامبر به اسیرانی که در دست شما هستند بگو اگر خداوند در دلهای شما خیر و نیکی بداند بهتر از آنچه از شما گرفته شده، به شما میبخشد و گناهانی را که مرتکب شدید میآمرزد؛ و خدا آمرزنده ای مهربان است."کتاب البیع امام خمینی (ره) 76/3 پیامبراکرم (ص) و ائمه (ع) نیز همواره به معاشرت نیکو با آنان و تلاش برای آزادسازیشان سفارش فرموده اند.
.jpg)
