آیت‌الله منتظری

بنابراین احتیاط آن است که در هر مورد شک در حلیت و جواز شد رجوع به حاکم شرعی شود و از او اجازه گرفته شود.

محور دهم: [نقش اجازه امام در زمینهایی که با شمشیر فتح شده ]

به استدلال به روایاتی که در مورد زمین سواد (سرزمین عراق) وارد شده که برای مسلمانان اشکال شود، به این که زمین سواد عراق به دستور و اجازه امام فتح نشده و مشهور هم بین فقهاء شیعه بلکه به اجماع آنان: آنچه که جنگجویان بدون اجازه امام به غنیمت می‎گیرند از انفال بوده و به طور خاص برای امام می‎باشد. (نه برای عموم مسلمانان). و گواه بر آن است مرسله وراق از شخصی که نام او را برده به نقل از امام جعفرصادق (ع) که فرمود: "اگر گروهی بدون اجازه امام جنگ کنند و مال به دست آورند، همه غنیمت برای امام است؛ و وقتی که به دستور امام جنگ نمایند و غنیمت به دست آورند، فقط خمس آن مال امام است."خبر ابراهیم بن ابی زیاد قال: سألت اباعبدالله (ع) عن الشراء من ارض الجزیة . قال: فقال: "اشترها فان لک من الحق ما هو اکثر من ذلک ." (وسائل ‏119/11، باب 71 از ابواب جهاد العدو، حدیث 4)

و قبلا سخن شیخ طوسی از کتاب مبسوط گذشت که فرمود:

بنابراین لازم است روایات وارد شده در مورد زمین سواد (که آنها مال مسلمین است) به ناچار حمل بر تقیه شود.