آیت‌الله منتظری

جهت پنجم: اشیاء برجسته از غنیمت که برای امام است

متعارف در همه زمانها این بوده که پادشاهان و فرماندهان از بین غنایم به دست آمده از دشمن اشیاء قیمتی و نفیس آن را برای خود یا خزانه اموال شخصی و موزه هایشان برمی داشتند، و بر این قبیل اشیاء غنایم برجسته اطلاق می‎شد.

و این صنف از اشیاء نفیس غالبا قابل قسمت کردن نبود. و مقدم داشتن برخی را نسبت به آن بدون توجه به برخی دیگر باعث اختلاف و دشمنی می‎شود. پس چاره ای نیست مگر باقی گذاردن آن تحت اختیار امام تا ذخیره ای باشد برای آینده ملت، و چه بسا امامی که مقبول همه ملت است از آن استفاده نماید و سزاوارترین فرد برای استفاده از آن امام است.

و ما بحث مفصل در غنائم برجسته را به فصل انفال احاله می‎دهیم، چون مناسبت با انفال دارد، گرچه ما در اطلاق لفظ "انفال" بر آن مناقشه کرده ایم، و مقصود در اینجا فقط اشاره به آن است و اینکه غنایم برجسته از چیزهایی است که قبل از تقسیم غنیمت بیرون آورده می‎شود.