باشد، و اوزاعی و لیث و شافعی و اسحاق و ابوعبید و ابوثور همین را قائل اند. و ابوحنیفه و ثوری گویند: قاتل مستحق سلب نیست مگر اینکه امام برای او شرط کرده باشد. و مالک گوید: قاتل مستحق سلب نیست مگر اینکه امام آن را گفته باشد. و عقیده دارد که امام آن را نمی گوید مگر بعد از پایان جنگ، بنابر آنچه که قبلا از مذهب مالک بیان شد درباره بخشش بعد از جنگ... دلیل ما سخن پیامبر(ص) است: "هر کس شخص کافری را بکشد سلب او برای قاتل است." و این از فرمانهای مشهور رسول خدا(ص) است که خلفاء بعد از ایشان هم به آن عمل کرده اند. و روایاتی هم که به عنوان دلیل میآورند دلالت بر آن دارد، عوف بن مالک دلیل آورد بر خالد هنگامی که خالد سلب مددی را از او گرفت، عوف بن مالک گفت: آیا نمی دانی که رسول خدا(ص) حکم کرد به مستحق بودن قاتل نسبت به سلب مقتول ؟ خالد گفت آری..."خلاف 330/2
قصه مددی را بیهقی از عوف بن مالک اشجعی روایت کرده، خلاصه آن چنین است:
"من (عوف بن مالک) به همراه زید بن حارثه در جنگ موته از مدینه بیرون آمدم و همراه من شخصی به نام مددی از یمن بود، برخورد کردیم با جمعیت رومیان و در میان آنان مردی بود که بر اسب سفیدی سوار بود و بر روی اسب زین و سلاح طلایی قرار گرفته بود، و آن مرد رومی شروع کرد به بدگوئی به مسلمین کردن، مددی پشت تخته سنگی کمین کرد و هنگامی که مرد رومی آمد از آنجا بگذرد مددی اسب او را پی کرد و فریادی زد و بر روی او جهید و او را کشت و اسب و سلاح او را به تصرف در آورد، و زمانی که خداوند مسلمانان را پیروز نمود خالد بن ولید کسی را به دنبال مددی فرستاد و سلب او را گرفت.