برای اسبش، و ابوحنیفه هم همین را قائل است، و از فقهاء شیعه کسانی هستند که میگویند: برای سواره سه سهم، یک سهم برای خودش و دو سهم برای اسبش، و شافعی هم همین را میگوید، و در صحابه هم علی (ع) و عمر، و در تابعین عمر بن عبدالعزیز و حسن بصری و ابن سیرین، و در فقهاء مالک و اهل مدینه و اوزاعی و اهل شام و لیث بن سعد و اهل مصر و احمد و اسحاق و ابویوسف و محمد بن حسن شیبانی همین را گفته اند. دلیل ما بر قول اول روایاتی است که علماء شیعه روایت کرده اند..."سنن بیهقی 293/6، کتاب قسم الفئ و الغنیمة، باب بیان مصرف الغنیمة ...
2- در شرایع آمده است:
"و به پیاده یک سهم و سواره دو سهم داده میشود، و گفته شده سه سهم، ولی قول اول روشن تر است."در المنثور 160/3
3- و در جواهر به دنبال عبارت شرایع گوید:
"و این قول مشهورتر است، بلکه دارای شهرت زیادی است، بلکه از "غنیه" اجماع بر آن نقل شده است؛ و بعد از روایت حفص بن غیاث، اجماع خود دلیل دیگری است."خلاف 335/2
4- در خراج ابویوسف آمده است:
"برای سواره سه سهم است، دو سهم برای اسبش و یک سهم برای خودش، و برای پیاده یک سهم، بنابر آنچه که در احادیث و روایات آمده، و بعضی از اسبان بر بعضی دیگر برتری داده نمی شود. ابویوسف گوید: حسن بن علی بن عماره، از حکم بن عتیبه، و او از مقسم، و او از عبدالله بن عباس نقل کرده که: پیامبر(ص) از غنائم جنگ بدر برای اسب سوار دو سهم و برای پیاده یک سهم تعیین کردند. ابویوسف گوید: قیس بن ربیع، از محمد بن علی، از اسحاق بن
.jpg)
