آیت‌الله منتظری

چنین عملی از جنگجویان به دلیل این که جنگ مشروط به اذن امام شده است احترامی ندارد.

و اما جنگی که به اذن امام صورت گرفته امام می‎تواند از غنائم ببخشد و در آن برحسب مصلحتهای لازم یا برتر تصرف نماید، اگرچه تصرف امام همه غنیمت را شامل شود، آنگاه اگر چیزی از آن باقی ماند امام خمس آن را برداشته سپس تقسیم می‎نماید، چون غنایم دروشده شمشیر جنگجویان است، پس آنان یک جهت اختصاصی به غنیمت دارند بعد از اینکه جنگ به اذن امام بوده است، و این همان وجه تفاوت است چنانکه گذشت، و امام متصدی غنایم هر دو نوع جنگ می‎باشد.

اگر اشکال کرده بگوئی: در روایت حفص بن غیاث که گوید به امام جعفر صادق (ع) عرض کردم: آیا برای امام جایز است که بذل و بخشش داشته باشد؟ حضرت فرمود: "قبل از جنگ امام می‎تواند ببخشد اما بعد از جنگ و به دست آوردن غنیمت جائز نیست، چون غنیمت به دست آمده است."تفسیر قرطبی 2/8

در جواب گوئیم: بخشش آنجایی اطلاق می‎شده که چیزی را امام برای گروهی از سپاهیان که به دشمن حمله نموده اند قرار می‎داده و آن زائد بر سهمشان در غنیمت است، یا برای کسی که امام را به چیزی که مصلحت در