صفحه ۲۴۸

از آن بردارد، بنابر مطلبی که قبلا گفتیم درباره چیزهای برجسته از اموال غنیمت؛ و امام می‎تواند از همان ابتدا با بیشتر یا همه آن مال، آنچه از مشکلات پیش می‎آید را برطرف کند؛ و اگر همه آن را هم در مصالح مسلمین مصرف نماید جایز است، و برای هیچ یک از امت حق اعتراضی بر امام نیست."مرآة العقول ‏271/6 (= ط قدیم ‏446/1).

در همین زمینه عبارتی نیز از مبسوط شیخ طوسی است که در بحث "فتح مکه با جنگ" (عنوان بعدی) خواهد آمد.

2- در کافی ابی الصلاح حلبی آمده است:

"همه آنچه که مسلمانان از اقسام جنگجویان مسلمان به غنیمت می‎گیرند - چه به تنهایی بگیرند و چه به کمک یکدیگر، با همه لشکر یا با دسته ای از آن، به جنگ و غیر جنگ - واجب است آن را در اختیار ولی امر بگذارند.

پس هنگامی که همه غنائم جمع شد امام ملت می‎تواند قبل از قسمت نمودن، اسب و شمشیر و زره و کنیز آن را برای خود برگزیند، و شروع کند به برطرف نمودن نیازهائی که پیش می‎آید از قبیل خلاهای موجود بین اهل اسلام و حفظ مرزها و مصالح مسلمانان. و بر کسی جایز نیست که بر امام اعتراض کند اگرچه همه غنیمت را مصرف نماید، و همین عمل برای غیرامام از نمایندگان او در جنگ جایز است با مشورت از مسلمانان شایسته.

سپس امام از باقی غنیمت خمس آن را برای اهلش بیرون می‎آورد، و چهارپنجم بقیه را بین کسانی که بر آن جنگ نموده اند تقسیم می‎نماید، نه غیر آنان از سایر مسلمین، بر پیاده نظام یک سهم و برای سواره نظام دو سهم.

و مستحب است غنیمت دادن به زنان قبل از قسمت، چون آنان مجروحان را مداوا نموده و به مریضان خدمت کرده و توشه مجاهدین را آراسته اند."مقنعه 46/ باب الزیادات.

صفحه ۲۴۷ صفحه ۲۴۹
ناوبری کتاب