آیت‌الله منتظری

فرمود: "و چیزهای برجسته غنائم در اختیار امام است، او حق دارد از این اموال بهترین ها، را - جهت تأمین نیازهای ویژه - برگزیند، کنیز نیکو و حیوان بانشاط قوی، و لباس و کالا از آنچه که دوست دارد یا آرزو دارد، پس آنها در اختیار امام است قبل از قسمت و قبل از بیرون آوردن خمس. و بر امام است که با آن مال هر گونه احتیاج و کمبودی را که به عهده اوست برطرف کند، از قبیل دادن به "مؤلفة قلوبهم" و غیر آن از دیگر احتیاجاتی که پیش می‎آید، پس اگر بعد از آن چیزی باقی ماند خمس آن را بیرون آورده و بین اهلش تقسیم می‎کند، و بقیه را بین کسانی که جنگ نموده اند تقسیم می‎نماید، و اگر بعد از برطرف نمودن مشکلات و کمبودها چیزی باقی نماند آنان حقی ندارند، و برای جنگجویان چیزی از زمینها و آنچه که بر آن غلبه پیدا کرده اند نیست مگر چیزهایی جزئی که لشکر از اموال مقاتلین دشمن جمع آوری نموده است (شمشیر و نیزه و...)."تفسیر علی بن ابراهیم (قمی) 235/؛ تبیان ‏780/1؛ مجمع البیان ‏517/2؛ در المنثور ‏158/3 و بعد؛ تفسیر قرطبی ‏2/8؛ سنن بیهقی ‏291/6، کتاب قسم الفئ و الانفال، الاموال 382 به بعد.

2- در صحیحه زراره است که گوید: "اما قبل از اینکه سهمیه بندی کند آنچه بخواهد می‎دهد و می‎بخشد و عطا می‎کند، و رسول خدا(ص) به همراه گروهی جنگید که برای آنان نصیبی در فئ قرار نداد، و اگر می‎خواست آن را بین آنان تقسیم می‎کرد."فی مرسلة حماد عن عبدالصالح (ع) قوله: و للامام صفو المال: ان یأخذ من هذه الاموال صفوها، الجاریة الفارهة، و الدابة الفارهة، و الثوب و المتاع مما یحب او یشتهی، فذلک له قبل القسمة و قبل اخراج الخمس، و له این یسد بذلک المال جمیع ما ینوبه من مثل اعطاء المؤلفة قلوبهم و غیر ذلک مما ینوبه، فان بقی بعد ذلک شئ اخرج الخمس منه فقسمه فی اهله، و قسم الباقی علی من ولی ذلک، و ان لم یبق بعد سد النوائب شئ فلا شئ لهم. و لیس لمن قاتل شئ من الارضین و لا ما غلبوا علیه الاما احتوی علیه العسکر. (وسائل ‏365/6، باب 1 من ابواب الانفال... حدیث 4؛ و تمام الحدیث فی الکافی ‏539/1 - 543 کتاب الحجة، باب الفئ و الانفال، حدیث 4)