صفحه ۲۳۷

آنان نسبت داده نمی شود مگر بعد از اینکه تقسیم آن بین آنها مراد باشد، بنابراین نسبت بین غنیمت و فئ عموم و خصوص من وجه است.

و اگر مراد از غنیمت فقط غنائم جنگ باشد، به دلیل زیادی استعمال آن در غنائم جنگ، در آن صورت فئ اعم مطلق از غنیمت می‎باشد، مگر اینکه ادعا شود غنیمت نیز بر آنچه که از کفار بدون جنگ و قتال به دست می‎آید گفته می‎شود، چنانکه چنین معنایی بعید نیست، پس در آن صورت هر دو لفظ از نظر مفهوم و مورد مساوی می‎باشند.

و ظاهر آنچه که از کلمات علماء گذشت این است که غنیمت فقط به آنچه که از کفار گرفته می‎شود اختصاص دارد، و به زودی در حکم چیزهایی که از بغات - خروج کنندگان بر حکومت اسلامی - گرفته می‎شود و اطلاق غنیمت بر آن مطالبی خواهد آمد.

ناوبری کتاب