مقصود از نقل کلام طولانی شیخ این بود که معلوم شود مسأله نزد قدماء نیز اختلافی بوده است، و اینکه در مسأله نه اجماعی بوده و نه شهرتی، پس واجب است در مسأله به آنچه که مناسب با قواعد است عمل شود. مفید در مقنعه نیز تصریح به اختلاف کرده است، گوید:
در حدائق این قولها را به چهارده تا رسانده است:
دوم: قول به حلال گردیدن خمس و سقوط آن به طور مطلق (چه سهم امام و چه سهم سادات) این قول به سلا ر و فاضل خراسانی و عده ای از اخباریین نسبت داده شده است؛ ولکن با دقت در عبارات مراسم اطمینان حاصل میشود که مورد حکم تحلیل، بنظر سلا ر انفال است نه خمس، رجوع نمائید.مقنعه 46/
سوم: قول به ذفن همه آن، در مقنعه و نهایه آن را از برخی فقهای شیعه نقل کرده با تکیه به آنچه که در مقنعه روایت کرده از اینکه زمین هنگام ظهور امام (ع) گنجهایش را آشکار میکند.
چهارم: پرداختن نصف آن به اصناف سه گانه (یتیمان و مسکینان و واماندگان در راه) و نصفی که برای امام (ع) است به امانت گذاشته یا دفن شود، و شیخ در نهایه این را اختیار کرده است.
.jpg)
