متاع به حسب لغت و موارد استعمال هر آنچه که در نیازمندیها از آن انتفاع برده میشود آمده است؛ پس همه لوازم زندگی گرچه با بخشش و مانند آن به دست آید را شامل میشود.
در قاموس آمده است:
"متاع: منفعت و کالای تجارت و وسایل کار است و آنچه که در احتیاجات از آن انتفاع میبری؛ جمع "متاع" "امتعه" است."فی صحیحة علی بن مهزیار، عن ابی علی بن راشد عنه (ع) قال: یجب علیهم الخمس. فقلت: ففی ای شئ؟ فقال: فی امتعتهم و صنائعهم. الحدیث. (وسائل 348/6 باب 8 من ابواب مایجب فیه الخمس، حدیث 3)
ظاهرا متاع برای معنای اخیر وضع شده (آنچه که در احتیاجات از آن انتفاع میبری) و مابقی به عنوان مصداقهای متاع میباشد.
4- در روایت ابی بصیر از امام صادق (ع) است که گوید: به حضرت نوشتم درباره مردی که مولای او و کسی که به او پناه آورده، هدیه ای که به دو هزار درهم یا کمتر یا بیشتر میرسد به او میدهد، آیا در این هدیه بر گردن آن شخص خمس است ؟ حضرت نوشتند: "در آن خمس هست."قاموس اللغة 508/
البته در سند این روایت احمد بن هلال میباشد و در مورد او حرف هست.
5- در خبر عبدالله بن سنان است که گوید: امام صادق (ع) فرمودند: "هر کس از آنچه به دست او رسیده است غنیمت ببرد یا کاسبی کند خمس آن برای حضرت فاطمه (س) و برای کسانی که ولایت امر او را بعد از او دارند از فرزندان ایشان که حجتهای خداوند بر مردمند، میباشد."فی خبر ابی بصیر عن ابی عبدالله (ع) قال: کتبت الیه فی الرجل یهدی الیه مولاه و المنقطع الیه هدیة تبلغ الفی درهم او اقل او اکثر هل علیه فیها الخمس ؟ فکتب (ع): الخمس فی ذلک . (وسائل 351/6، باب 8 من ابواب مایجب فیه الخمس، حدیث 10)
بنابر اینکه تردید (غنم او اکتسب) از راوی نباشد [یعنی امام (ع) لفظ "غنم" را