صفحه ۱۵۷

2- کلینی از محمد بن زید طبری روایت کرده که گوید: مردی از تجار فارس که از دوستان امام رضا(ع) بود به حضرت نامه ای نوشت و درخواست نمود تا حضرت به او اجازه در مصرف خمس بدهد، حضرت در جواب چنین مرقوم فرمودند:

"به نام خداوند بخشنده مهربان، به درستی که خداوند گشایشگر با کرامتی است، کفالت نموده ثواب را بر عمل و اندوه را بر بخل ورزیدن، حلال نمی باشد مالی مگر از آن جهت که خداوند آن را حلال نموده است، همانا پرداخت خمس یاری است بر دین ما و خانواده و دوستان ما و آنچه که می‎بخشیم و با آن آبرویمان را از کسی که از تعرض او بیم داریم می‎خریم، پس مانع آن از ما نشوید و خودتان را تا آن مقدار که قدرت دارید از دعای ما محروم نکنید، همانا بیرون آوردن خمس از مال خودتان کلید روزی شما و آمرزش گناهانتان است، و چیزی است که امروز می‎دهید برای آمادگی در روز نداری (قیامت) و مسلمان کسی است که به آنچه با خدا عهد بسته وفا کند، و مسلمان نیست کسی که با زبان اجابت کند و با قلب مخالفت ورزد. والسلام".روی الکلینی باسناده عن محمد بن زید الطبری قال: کتب رجل من تجار فارس من بعض موالی ابی الحسن الرضا(ع) یسأله الاذن فی الخمس، فکتب الیه: بسم الله الرحمن الرحیم. ان الله واسع کریم، ضمن علی العمل الثواب و علی الضیق الهم، لایحل مال الامن وجه احله الله، ان الخمس عوننا علی دیننا و علی عیالنا و علی موالینا و ما نبذله و نشتری من اعراضنا ممن نخاف سطوته، فلا تزووه عنا و لا تحرموا انفسکم دعائنا ما قدرتم علیه، فان اخراجه مفتاح رزقکم و تمحیص ذنوبکم، و ما تمهدون لانفسکم لیوم فاقتکم، و المسلم من یفی لله بما عهد الیه، و لیس المسلم من اجاب باللسان و خالف بالقلب. والسلام. (وسائل ‏375/6، باب 3 من ابواب الانفال...حدیث 2) [از این روایت نیز فهمیده می‎شود که تحلیل و اجازه در آن روزها معمول بوده

ناوبری کتاب