3- و در نامه برای امیران حمیر نوشتند: "و زکات را بدهید و از غنیمتها خمس خدا و سهم پیامبر(ص) و آن چیزهای برجسته ای که در غنیمت است و مخصوص امام مسلمین است بپردازید."فی کتابه (ص) لملوک حمیر: و آتیتم الزکاة و اعطیتم من المغانم خمس الله و سهم النبی (ص) و صفیه. (فتوح البلدان 82/) ( در این روایت هم کلمه "المغانم" با الف و لام آمده است).
4- و در نامه ای برای "صیفی بن عامر" بزرگ بنی ثعلبه نوشتند: "هر کس از ایشان که اسلام آورد و نماز را به پا دارد و زکات بدهد و خمس غنیمت و سهم پیامبر(ص) و چیزهای برجسته از غنیمت را که مخصوص امام است بپردازد، پس او به امان خدا در امان است."فی کتابه (ص) لصیفی بن عامر سید بنی ثعلبة : من اسلم منهم و اقام الصلاة و آتی الزکاة و اعطی خمس المغنم و سهم النبی (ص) و الصفی فهو من آمن بامان الله. (الاصابة 197/2)
و غیر اینها از آنچه که در نامه ها و پیمانهای پیامبر(ص) برای قافله هایی که نزد ایشان میآمدند وجود دارد، که نمی توان از خمس در این نامه ها خمس غنیمتهای جنگی را اراده نمود، چون پیامبر(ص) از حمله مسلحانه و غارت اموال نهی کردند، و فرمان جنگها به دست پیامبر(ص) بود، پس به ناچار مراد از خمس در آنها خمس ارباح مکاسب و استفاده های روزمره میباشد.در گروههای کوچکی که پیامبر(ص) برای برخورد نظامی میفرستادند - سریه - ممکن است غنائم جنگی در آنها تصور نمود؛ و جریان عمرو بن حزم نیز از همین موارد است.(مقرر)
لکن ممکن است پاسخ گفته شود به اینکه اولا: ما اجازه ندادن جنگ از جانب پیامبر(ص) را نمی پذیریم؛ زیرا از جنگ با کفار به جهت دعوت به اسلام نهی نشده است، و شاهد بر آن نیز این است که در بعضی از این روایات "صفی" بیان شده است و آن چیزهای برجسته ای است که از مغانم جنگ میباشد و مخصوص امام مسلمین است.
.jpg)
