"در هفت چیز باید احتکار را ترک نمود: در گندم، جو، خرما، کشمش، روغن، زیتون و نمک ."لمعه دمشقیه 298/3
در مقنعه آمده است:
"احتکار نگهداری و حبس طعام است در صورت نیاز شهروندان به آن و سخت شدن کار در این مورد بر آنان."مقنعة 96/
در کافی ابوالصلاح است:
"برای هیچ کس جایز نیست که چیزی از مواد خوراکی مردم را در صورتی که آشکارا بدان نیازمند باشند احتکار نماید."کافی 360/
در غنیه آمده است:
"احتکار مواد خوراکی مردم در صورتی که نیاز آشکار بدان باشد جایز نیست."جوامع الفقهیة 528/
در مقنع صدوق آمده است:
"در صورتی که در شهر طعام دیگری وجود نداشته باشد، بر وی جایز نیست که آن را نگهداری کند و موظف به فروش آن است و او محتکر است."جوامع الفقهیة 31/
و سخنان دیگری از فقهای بزرگوار ما که در این مسأله نگاشته شده است.
اکنون شما ملاحظه فرمودید که این مواد خوراکی ویژه ای که در کلمات اصحاب آمده دقیقا برگرفته شده از روایات است، به غیر از "نمک" که در روایات نیامده بود ولکن شیخ طوسی (ره) در مبسوط آن را آورده، آنگاه دیگران از ایشان پیروی