باشد) وحدت حکم به دست میآید. ولی مسأله مورد بررسی ما این گونه نیست؛ زیرا احتمال دارد که احتکار به صورت مطلق حرام باشد و در طعام حرمت بیشتری داشته باشد، چون که نیاز به آن شدیدتر و آشکارتر است.
این مسأله با قطع نظر از سایر روایاتی است که دلالت بر نهی از احتکار دارد که پس از این از آن گفتگو خواهیم کرد.
نکته دیگر اینکه: آیا مراد به طعام هر چیزی است که به عنوان خوراک و برای تغذیه مورد استفاده قرار میگیرد - که در این صورت چیزهایی نظیر برنج و ذرت را هم شامل میشود - یا اینکه مراد از طعام فقط گندم است ؟ چنانچه در لغت یکی از معانی طعام گندم است و در برخی از روایات نیز فقط به گندم اطلاق شده است. در این ارتباط دو نظریه است.
ابن اثیر در نهایه مینویسد:
خلیل گوید: در کلام فصیح عرب مراد از طعام فقط گندم است."نهایه 126/3
ولی واژه "طعام" در آیه شریفه "و طعام الذین اوتوا الکتاب حل لکم"مائده (5) 5/ و طعام اهل کتاب برای شما حلال است، در روایات ما (شیعه امامیه) به حبوبات، سبزیها، عدس، نخود و غیر آن تفسیر شده است که در این ارتباط میتوان به روایات وسائل مراجعه نمود.وسائل 380/16 - 382، کتاب اطعمه و اشربه، باب 51
.jpg)
