صفحه ۵۲

و گفته می‎شود فلانی نسبت به فلانی "حکر" انجام می‎دهد، یعنی دشواری و زیان در معاشرت و معیشت او وارد می‎سازد... و نیز "حکر" به معنای لجاجت است."لسان العرب 208/4

در قاموس آمده است:

"حکر به معنی ستم و بدمعاشرتی است، فعل آن بر وزن "ضرب" است، و حکر با فتح کاف به معنی چیزی است که حبس می‎شود به منظور نایابی و گرانی، و به معنی لجاجت و استبداد و آب جمع شده نیز می‎باشد."قاموس المحیط 239/

در صحاح اینچنین آمده است:

"احتکار طعام جمع و حبس آن است به انتظار گرانی قیمت، و این عمل حکرة با ضم حاء است."صحاح 635/2

المنجد می‎نویسد:

"حکره یعنی با وی بدمعاشرتی کرد و در معیشت او دشواری و زیان وارد نمود، و به او ظلم کرد و او را خوار نمود. حکر حکرا: لجاجت کرد... حکر بالامر: استبداد به آن ورزید و آن را به خود اختصاص داد، و از همین قبیل است استبداد در نگهداری مال التجاره برای فروش به قیمت زیاد.

تحکر و احتکر الشئ، یعنی چیزی را نگهداری و حبس نمود تا به بهای بیشتر بفروشد."المنجد 146/

با توجه به آنچه از کلمات اهل لغت یادآور شدیم می‎توان گفت: مفاد این کلمه به حسب اصل و وضع، نگهداری چیزی است که مردم به آن نیازمندند، و آن را به

ناوبری کتاب