و گفته میشود فلانی نسبت به فلانی "حکر" انجام میدهد، یعنی دشواری و زیان در معاشرت و معیشت او وارد میسازد... و نیز "حکر" به معنای لجاجت است."لسان العرب 208/4
در قاموس آمده است:
"حکر به معنی ستم و بدمعاشرتی است، فعل آن بر وزن "ضرب" است، و حکر با فتح کاف به معنی چیزی است که حبس میشود به منظور نایابی و گرانی، و به معنی لجاجت و استبداد و آب جمع شده نیز میباشد."قاموس المحیط 239/
در صحاح اینچنین آمده است:
"احتکار طعام جمع و حبس آن است به انتظار گرانی قیمت، و این عمل حکرة با ضم حاء است."صحاح 635/2
المنجد مینویسد:
"حکره یعنی با وی بدمعاشرتی کرد و در معیشت او دشواری و زیان وارد نمود، و به او ظلم کرد و او را خوار نمود. حکر حکرا: لجاجت کرد... حکر بالامر: استبداد به آن ورزید و آن را به خود اختصاص داد، و از همین قبیل است استبداد در نگهداری مال التجاره برای فروش به قیمت زیاد.
تحکر و احتکر الشئ، یعنی چیزی را نگهداری و حبس نمود تا به بهای بیشتر بفروشد."المنجد 146/
با توجه به آنچه از کلمات اهل لغت یادآور شدیم میتوان گفت: مفاد این کلمه به حسب اصل و وضع، نگهداری چیزی است که مردم به آن نیازمندند، و آن را به
.jpg)
