صفحه ۵۱

بزرگ تجاوزکار است مگر در حد ضرورت، که بحث گسترده در این زمینه به جای خود واگذار می‎گردد.

2- مفهوم احتکار در لغت

ابن اثیر در نهایه می‎نویسد:

در حدیث آمده است: "من احتکر طعاما فهو کذا" منظور کسی است که طعامی را بخرد و آن را نگه دارد تا در بازار کم شود و قیمت آن گران گردد؛ و "حکر" و "حکرة" اسم مصدر از احتکار است، و از همین مورد است حدیث "انه نهی عن الحکرة - پیامبراکرم (ص) از احتکار نهی فرمودند" و از همین مورد است حدیث عثمان که: "انه کان یشتری العیر حکرة - او قافله را "یکجا" و یا به صورت "تخمین" می‎خرید". و اصل "حکر" جمع و امساک است... و حکر به معنی آب کمی است که در یک جا جمع شده و نیز به معنی غذا و شیر اندک است.نهایة 417/1

در لسان العرب آمده است:

"حکر: اندوختن طعام است برای انتظار کمبود و گران شدن. و صاحب آن را محتکر می‎نامند. ابن سیده گوید: احتکار جمع نمودن طعام و مانند آن از مأکولات و حبس آنهاست به انتظار وقت گرانی... و در حدیث آمده "من احتکر طعاما فهو کذا" منظور کسی است که طعامی را بخرد و حبس کند تا کمیاب شود و قیمت آن گران گردد.

و "حکر" و "حکرة" اسم مصدر است، و "حکره یحکره حکرا" یعنی بر او ستم روا داشت و تحقیرش کرد و با وی بدرفتاری نمود.

"ازهری" گفته است: "حکر" به معنی ظلم و تحقیر و بدرفتاری است.

ناوبری کتاب