آیت‌الله منتظری

باشد، بلکه یکی از مشکلات بسیار بزرگ اجتماعی است که در زمانهای گذشته به ویژه به هنگام جنگهای گسترده رخ می‎نموده است، این مشکل زاییده حرص و طمع غریزی بشر است که نوع انسانها به آن مبتلا هستند. البته حکمت درآمیخته شدن انسان با غریزه حرص [زیاده طلبی ] این است که انسانها در کسب علوم و تحصیل فضایل و کمالات نفسانی و اعمال صالح و اعتلاء مادی و معنوی خویش درنگ نکنند و درجا نزنند، لکن گاهی غرایز اصیل که در ذات خود مقدس هستند [به خاطر سوء اختیار انسان ] از مسیر و اهداف اصلی خود منحرف شده و انسان را به سقوط در پرتگاههای مادیات می‎کشانند. [ و مشکل احتکار یکی از عوارض انحراف از این مسیر طبیعی است ].

تاریخ احتکار متاع و کالا به نخستین دوره حیات اجتماعی انسان برمی گردد، به زمانی که انسانها در مبادلات و معامله های تجاری همواره به دنبال سود بیشتر بودند، و به هر اندازه که دامنه مبادله های تجاری گسترش می‎یافت و فنون و شیوه های آن تکامل پیدا می‎کرد احتکار و انحصارهای تجاری گسترده تر و پیچیده تر می‎شد و همه مایحتاج انسان از خوراک و صنعت و تولید را دربرمی گرفت، و هر روز پلیدی و ضرر و زیان آن فراگیرتر می‎گشت.

و اکنون در زمان ما دامنه آن تا آنجا گسترش یافته که به یکی از بزرگترین ابزارهای استعماری تبدیل شده و دولت های بزرگ استعمارگر آن را علیه دولتها و ملتهای مستضعف به کار می‎گیرند و از این راه بر آنان فشار وارد کرده و به وسیله آن بر شئون سیاسی، فرهنگی و اقتصادی آنان تسلط پیدا می‎کنند.

پس بر افراد خردمند و متعهد جهان سوم است که برای حل این مشکل که دولتها و ملتهایشان به آن گرفتار آمده اند چاره ای بیندیشند.

و من اجمالا یادآور می‎شوم که تنها راه برای مقابله با آن، چنگ زدن به اسلام و دستورات آسمانی آن و وحدت کلمه در زیر پرچم اسلام و قطع روابط با دولتهای