این روایت در بحار نیز از امالی صدوق به سند صحیح از محمد بن قیس، از امام باقر(ع) روایت شده است. در بحار به نقل از قاموس مینویسد: پیراهن سنبلانی به پیراهن دراز و یا پیراهن منسوب به "سنبلان" - شهری بوده در روم - گفته میشده است.بحارالانوار 102/41، تاریخ امیرالمؤمنین (ع)، باب 107، حدیث 1
22- در مناقب از احیاء العلوم غزالی مینویسد:
علی بن ابی طالب از بیت المال مصرف نمی فرمود تا جائی که روزی مجبور شد شمشیر خود را به فروش برساند و جز یک پیراهن پیراهن دیگری نداشت که به هنگام شستن آن را بر تن نماید."کان علی بن أبی طالب یمتنع من بیت المال حتی یبیع سیفه، و لا یکون له الا قمیص واحد فی وقت الغسل لا یجد غیره. (مناقب ابن شهرآشوب 366/1)
23- باز در همان کتاب آمده است:
"معاویه به ضرار بن ضمره گفت: علی را برای من توصیف کن، گفت: به خدا سوگند او روزها روزه دار بود و شبها را به عبادت میپرداخت، از لباس خشن ترین آن را برمی گزید و از طعام خشک ترینش را، او در میان ما مینشست و هنگامی که ما سکوت میکردیم سخن میگفت و هنگامی که پرسش میکردیم پاسخ میفرمود؛ بیت المال را به طور مساوی تقسیم میکرد و با مردم به عدالت رفتار مینمود، فرد ناتوان از ستم او در هراس نبود و فرد توانمند در جلب نظر او طمع نمی ورزید. به خدا سوگند من شبی از شبها هنگامی که تاریکی پرده هایش را افکنده و ستارگانش را پراکنده بود او را مشاهده کردم که در محراب عبادت همچون افراد مار گزیده به خود میپیچید و چون فرزند از کف دادگان گریه