آیت‌الله منتظری

این ارتباط اظهار داشتند، حضرت فرمود: با پوشیدن این لباس، قلب خاشع می‎شود، نفس ذلیل می‎گردد و مؤمنان سرمشق می‎گیرند."ورئی علیه "ع" ازار خلق مرقوع فقیل له فی ذلک، فقال: "یخشع له القلب، تذل به النفس، و یقتدی به المؤمنون. (نهج البلاغه، فیض 1132/، لح 486/، حکمت 103)

"به خدا سوگند علی (ع) همانند بندگان غذا می‎خورد و همانند بندگان می‎نشست. وی گاهی دو پیراهن سنبلانی [پیراهن بلند یا پیراهن بافته و دوخته شده در سنبلان روم ] می‎خرید و غلام خویش را در انتخاب (بهترین آنها) مخیر می‎کرد و دیگری را می‎پوشید، و اگر آستین آن از انگشتانش بلندتر بود آن را می‎برید و اگر از قوزک پا بلندتر بود اضافی آن را می‎برید، آن حضرت پنج سال حکومت کرد ولی در این مدت آجری بر آجری و یا خشتی بر خشتی ننهاد. و هیچ زمین و باغی را خریداری ننمود و چیزی از طلا و نقره به ارث نگذاشت، مردم را با نان گندم و گوشت اطعام می‎کرد ولی خود به منزل می‎رفت و نان جو و زیتون و سرکه میل می‎فرمود، و هرگز دو کاری که مورد رضایت خداوند بود پیش نمی آمد مگر اینکه آنچه را بر بدنش گرانبارتر بود انتخاب می‎کرد، از دسترنج خود با خاک آلودگی دستان و عرق پیشانی هزار بنده را خرید و آزاد نمود، و هیچ یک از مردم توان و طاقت انجام کارهای او را ندارند."والله ان کان علی (ع) لیأکل أکل العبد، و یجلس جلسة العبد، و ان کان لیشتری القمیصین السنبلانیین فیخیر غلامه خیرهما، ثم یلبس الاخر، فاذا جاز أصابعه قطعه، و اذا جاز کعبه حذفه، و لقد ولی خمس سنین ما وضع آجرة علی آجرة و لا لبنة علی لبنة، و لا أقطع قطیعا، و لا أورث بیضاء و لا حمراء، و ان کان لیطعم الناس خبز البر و اللحم و ینصرف الی منزله و یأکل خبز الشعیر و الزیت و الخل، و ما ورد علیه أمران کلاهما لله رضی الا أخذ بأشدهما علی بدنه، و لقد أعتق ألف مملوک من کد یده، تربت فیه یداه و عرق فیه وجهه، و ما أطاق عمله أحد من الناس. الحدیث. (وسائل ‏66/1، ابواب مقدمة العبادات، باب 20، حدیث 12)