ظاهرا این روایت با سایر روایات تعارضی ندارد؛ زیرا بین لزوم رعایت اوضاع زمان و امکانات و عرف جامعه و لزوم اینکه پیشوا خود را با ضعیف ترین افراد جامعه هماهنگ کند، منافاتی وجود ندارد. و در اینجا نکته ای است شایان تأمل. و شاید از این روایت فرق بین امام مبسوطالید و امام غیر مبسوطالید را بتوان استفاده نمود. [ اگر امام عملا و بالفعل زمام امور جامعه را به دست داشته باشد لازم است در خوراک و پوشاک با اقشار کم درآمد جامعه هماهنگ باشد، ولی اگر حق وی غصب شده و عملا اداره مسلمانان به عهده وی نیست ضرورتی ندارد که خود را با ضعیف ترین افراد جامعه هماهنگ کند و چنین توقعی عملا از وی نیست.]
16- باز در همان کتاب آمده است:
"علی بن محمد از صالح بن ابی حماد و نیز عده ای از اصحاب ما از احمد بن محمد و غیر آن دو به اسانید مختلف در احتجاج امیرالمؤمنین (ع) بر عاصم بن زیاد آمده است: چون وی لباس زیبا و ظریف را کنار گذاشت و لباس خشن یعنی عبا به تن کرد، برادرش ربیع بن زیاد نزد امیرالمؤمنین (ع) از وی شکایت نمود و گفت: او خانواده و فرزندان خود را با این کار غمگین و ناراحت کرده است. امیرالمؤمنین (ع) به عاصم بن زیاد فرمود: برادرت را به نزد من بیاور. عاصم وی را آورد. حضرت چون چشمش به وی افتاد چهره در هم کشید و فرمود: "آیا از خانواده ات خجالت نمی کشی ؟! آیا به فرزندانت رحم نمی کنی ؟! آیا فکر میکنی خداوند نعمت های فراوان خود را بر تو حلال کرده ولی دوست ندارد از آنها استفاده کنی ؟ آیا تو در این جهت از خداوند پیش افتاده ای ؟! آیا خداوند نمی فرماید: و زمین را برای آفریدگان بنهاد، در آن میوه است و خرمای خوشه دار.والارض وضعها للانام فیها فاکهة و النخل ذات الاکمام. (الرحمن (55)10/ و 11)