آب و خوراک و لباسم هم ردیف ضعیف ترین افراد جامعه باشم تا فقرا در فقر خویش به من اقتدا کنند و ثروت ثروتمندان باعث طغیانگری آنان نگردد."ان الله جعلنی اماما لخلقه، ففرض علی التقدیر فی نفسی و مطعمی و مشربی و ملبسی کضعفاء الناس کی یقتدی الفقیر بفقری و لا یطغی الغنی غناه. (اصول کافی 410/1، کتاب الحجة، باب سیرة الامام، حدیث 1)
12- باز در همان کتاب به سند صحیح از معلی بن خنیس آمده است که گفت: روزی به امام صادق (ع) عرض کردم: فدایت شوم به یاد آل فلان [بنی عباس ] و نعمت های گسترده ای که در اختیار دارند افتادم و گفتم: اگر این امکانات در اختیار شما بود ما در کنار شما به راحتی زندگی میکردیم، حضرت (ع) فرمود:
"هرگز ای معلی، به خدا سوگند اگر این گونه بود ما جز بیداری شب و تلاش گسترده در روز و پوشیدن لباس خشن و خوردن غذاهای خشک بهره ای نمی بردیم، و این از ما گرفته شده؛ آیا تاکنون ستمی را که خداوند آن را این گونه تبدیل به نعمت کرده باشد دیده ای ؟!"هیهات یا معلی، أما والله ان لو کان ذاک ما کان الا سیاسة اللیل و سیاحة النهار و لبس الخشن و أکل الجشب فزوی ذلک عنا. فهل رأیت ظلامة قط صیرها الله نعمة الاهذه ؟ (اصول کافی 410/1، کتاب الحجة، باب سیرة الامام، حدیث 2) سند این روایت تا معلی بن خنیس خوب است ولی معلی بن خنیس مختلف فیه است، برخی او را تضعیف کرده اند و برخی توثیق، شیخ طوسی در رجال خود ایشان را توثیق کرده است؛ معلی بن خنیس از کسانی بود که در دستگاه و بیت امام صادق (ع) بود و از وکلای آن حضرت محسوب میشد، ایشان با محمد بن عبدالله حسن
.jpg)
