آیت‌الله منتظری

"آیا گمان می‎کنند مال و فرزندانی که به آنان می‎بخشیم دلیل بر این است که به سرعت نیکی ها را برای آنها فراهم می‎آوریم ؟ بلکه اینان حقیقت را درنمی یابند."مؤمنون (23) 55/ و 56 همانا خداوند بندگان مستکبر خود را با اولیای خویش که در نظر آنها مستضعف و ناتوانند می‎آزماید.

همانا موسی بن عمران با برادرش بر فرعون وارد شدند، در حالی که لباسهای پشمین به تن داشتند و در دست هر کدام عصائی بود، با او شرط کردند - که اگر تسلیم فرمان پروردگار شود - حکومت و ملکش باقی بماند و عزت و قدرتش دوام یابد. اما او به اطرافیان خود گفت: آیا از این دو تعجب نمی کنید؟ که با من شرط می‎کنند بقای عمر و دوام عزتم بستگی به خواسته آنها داشته باشد در حالی که خودشان فقر و بیچارگی از سر و رویشان می‎بارد؛ چرا دستبندهای طلا به آنان داده نشده است ؟!

این سخن را فرعون به منظور بزرگ شمردن طلا و جمع آوری آن و تحقیر پشم و پوشیدن آن گفت، ولی اگر خدا می‎خواست به هنگام فرستادن پیامبرانش درهای گنجها و معادن طلا و باغهای خرم و سرسبز را برای آنان می‎گشود، و اگر می‎خواست پرندگان آسمان و حیوانات وحشی زمین را همراه آنان گسیل می‎داشت، و اگر این کار را می‎کرد امتحان از میان می‎رفت و پاداش و جزایی در بین نبود و وعده ها و وعیدهای الهی بی فایده می‎گردید و برای پذیرندگان پاداش آزمودگان واجب نمی شد؛ و مؤمنان استحقاق ثواب نیکوکاران را نمی یافتند و اسماء و نامها با معانی خود همراه نبودند. اما خداوند پیامبران خویش را از نظر عزم و اراده قوی و از نظر ظاهر فقیر و ضعیف قرار داد،