آیت‌الله منتظری

"عمر بن خطاب هنگامی که کارگزاران خویش را می‎فرستاد با آنان شرط می‎کرد که سوار یابو نشوید و غذای گران قیمت نخورید ولباس لطیف نپوشید، و درهای خویش را به روی نیازهای مردم نبندید. که اگر یکی از این کارها را انجام دهید مستوجب مجازات می‎باشید. آنگاه آنان را مشایعت می‎کرد و هنگامی که می‎خواست خداحافظی کند می‎گفت: من شما را بر خون و آبرو و اموال مسلمانان مسلط نکرده ام، من شما را فرستادم تا بر آنان نماز به پا دارید و اموال عمومی آنان را بین آنان تقسیم کنید و به عدالت بین آنان حکم برانید، و اگر چیزی بر شما مشکل شد آن را به من گزارش کنید..."المصنف ‏324/11، باب الامام راع، حدیث 20662

"هنگامی که عمر فرمانروائی را به منطقه ای می‎گماشت، چون پیک و یا قافله ای از آن منطقه می‎آمد از وی می‎پرسید: فرمانروای شما چگونه است ؟ اگر برده و بینوائی مریض شد به عیادت او می‎رود؟ آیا تشییع جنازه می‎کند؟ درمنزل او چگونه است ؟ آیا با مردم خوشرفتاری می‎کند؟ اگر می‎گفتند: در منزل او بر روی مردم گشوده است، خوش رفتار است، به دیدار بینوایان می‎رود،