6- باز در همان کتاب از ثواب الاعمال به سند خود از ابن نباته، از امیرالمؤمنین (ع) روایت نموده که فرمود:
"هر فرمانروائی که خود را از نیازهای مردم نهان دارد خداوند در روز قیامت خویش را از نیازهای وی نهان میدارد، و اگر هدیه بگیرد خیانتکار است و اگر رشوه بگیرد مشرک است."أیما وال احتجب عن حوائج الناس احتجب الله یوم القیامة عن حوائجه، و ان أخذ هدیة کان غلولا، و ان أخذ رشوة فهو مشرک . (بحارالانوار 345/72 (=چاپ ایران 345/75)، کتاب العشرة، باب احوال الملوک و الامراء، حدیث 42)
7- در مسند احمد به سند خود از عمرو بن مره جهنی نقل میکند که وی به معاویه گفت: ای معاویه من از پیامبرخدا(ص) شنیدم که میفرمود:
"هر پیشوا یا فرمانروائی در منزل خویش را بر نیازمندان و تهیدستان و بیچارگان نمی بندد مگر اینکه خداوند - عزوجل - درهای آسمان را بر روی نیازمندی ها و تهیدستی ها و بیچارگی های وی میبندد."ما من امام أو وال یغلق بابه دون ذوی الحاجة و الخلة و المسکنة الا أغلق الله - عزوجل - أبواب السماء دون حاجته و خلته و مسکنته. (مسند احمد 231/4)
8- در کنزالعمال آمده است:
"کسی که خداوند مسئولیتی از امور مسلمانان را به عهده وی نهاده است ولی او خود را از نیاز و کمبود و نداری آنها بپوشاند، خداوند در روز قیامت از نیاز و کمبود و نداری وی نظر رحمت خویش را میپوشاند."من ولاه الله شیئا من أمور المسلمین فاحتجب دون حاجتهم و خلتهم و فقرهم احتجب الله عنه یوم القیامة دون حاجته و خلته و فقره. (کنزالعمال 35/6، قسمت اقوال، کتاب الاماره، باب اول، حدیث 14739؛ نظیر همین روایت است حدیث 14740؛ و روایات دیگری در همین باب) (این روایت را ابن سعد و بغوی نیز از ابی مریم روایت کرده اند.)
.jpg)
