نظیر این روایت در کنزالعمال نیز از هند بن هاله آمده است.ر.ک . کنزالعمال 163/7، قسمت افعال، کتاب شمایل، باب فی حلیته (ص)، حدیث 18535 مرحوم مجلسی در بحار در توضیح این روایت مینویسد: اینکه فرمود: "مطالبی را برای نزدیکان میفرمود تا به دیگران برسانند" معنای آن این است که در این ساعت به نزدیکان اعتماد میکرد که آداب و علوم و فرمایشات آن حضرت را به عموم مردم برسانند. و قول دیگری در این زمینه هست که آن حضرت پس از اینکه برای نزدیکان جلسه میگذاشت با عموم مردم نیز ملاقات و گفتگو میفرمود:
2- در نهج البلاغه در نامه آن حضرت به مالک اشتر آمده است:
"اما بعد، هیچ گاه خود را زمانی طولانی از مردم پنهان مدار! چرا که دور بودن زمامداران از چشم رعایا خود موجب نوعی محدودیت و بی اطلاعی نسبت به امور مملکت است؛ و این چهره نهان داشتن زمامداران، آگاهی آنها را از مسائل نهانی قطع میکند. در نتیجه بزرگ در نزد آنان کوچک، و کوچک بزرگ، کار نیک زشت، و کار بد نیکو، و حق با باطل آمیخته میشود؛ چرا که زمامدار به هر حال بشر است و اموری که از او پنهان است نمی داند. از طرفی حق همیشه علامت مشخصی ندارد تا بشود راست را از دروغ تشخیص داد؛ از
.jpg)
