صفحه ۳۹۷

کرده اند مورد گذشت و عفو خویش قرار داده و حتی با عبارات غیر زننده از آنان یاد می‎کند.

50- در کتاب مناقب از زاذان [یکی از اصحاب امیرالمؤمنین (ع) که گویا ایرانی بوده ] روایت کرده است:

"آن حضرت (ع) در بازارها به تنهائی راه می‎رفت و گمشدگان را راهنمائی می‎فرمود و به ناتوانان کمک می‎کرد، گذرش بر فروشندگان کالا و بقالها می‎افتاد، قرآن را باز می‎کرد و می‎خواند: تلک الدار الاخرة نجعلها..."أنه (ع) کان یمشی فی الاسواق وحده و هو ذاک یرشد الضال و یعین الضعیف و یمر بالبیاع و البقال فیفتح علیه القرآن و یقراء: تلک الدار الاخرة نجعلها... (مناقب ابن شهرآشوب ‏372/1)

51- در کنزالعمال از ابن عساکر، از زاذان روایت نموده است:

"علی (ع) در زمان حکومت خویش به تنهائی در بازارها راه می‎رفت و در همان حال افراد گمشده را راهنمائی می‎کرد و چیزهای گمشده را اعلام می‎نمود و ناتوانان را کمک می‎داد و بر فروشندگان کالا و بقالها عبور می‎کرد و قرآن را برای آنان باز می‎کرد و می‎خواند: تلک الدار الاخرة نجعلها للذین لا یریدون علوا فی الارض و لا فساداقصص (28) 83/ و می‎فرمود: این آیه درباره افراد دادگستر و والی های متواضع و صاحبان قدرت از سایر اقشار مردم نازل شده است.أنه کان یمشی فی الاسواق وحده و هو وال یرشد الضال وینشد الضال و یعین الضعیف و یمر بالبیاع و البقال فیفتح علیه القرآن و یقراء: "تلک الدار الاخرة نجعلها للذین لا یریدون علوا فی الارض و لافسادا"، و یقول: نزلت هذه الایة فی أهل العدل و التواضع من الولاة و أهل القدرة من سائر الناس. (کنزالعمال ‏180/13، کتاب فضایل از قسمت افعال، باب فضایل صحابه، حدیث 36538)

52- در کتاب جمل شیخ مفید از واقدی، از رجال وی آمده است که گفت:

"چون امیرالمؤمنین (ع) خواست از بصره خارج شود عبدالله بن عباس را به

ناوبری کتاب