آیت‌الله منتظری

می کرد و به وی می‎فرمود: آیا کاری داری ؟ و بیشترین نوع نشستن او این بود که دو ساقش را کاملا بلند می‎نمود. هرجا که مجلس به پایان می‎رسید می‎نشست، و بیشتر مواقع رو به قبله می‎نشست. افرادی که بر وی وارد می‎شدند را بسیار احترام می‎گذاشت، گاهی برای نشستن آنان لباسش را می‎گسترد و میهمانان را بر زیراندازی که خود روی آن می‎نشست می‎نشانید، و همیشه در خرسندی و غضب چیزی جز حق نمی گفت."مناقب ابن شهرآشوب ‏126/1؛ و نیز منقول از همین کتاب در بحارالانوار ‏226/16، تاریخ پیامبر(ص)، باب مکارم اخلاقه، حدیث 34

"زن یهودی ای که برای پیامبر(ص) گوسفندی را به زهر آلوده کرده بود نزد آن حضرت آورند. حضرت فرمود: چه چیز ترا بر آن داشت که به چنین کاری دست بزنی ؟ زن گفت: گفتم اگر او پیامبر است این زهر به او زیانی نمی رساند و اگر پادشاه است مردم را از دست او راحت کرده ام. آن حضرت وی را مورد عفو قرار داد." این روایت در سیره ابن هشام نیز آمده است.ان رسول الله (ص) أتی بالیهودیة التی سمت الشاة للنبی (ص) فقال لها: ما حملک علی ما صنعت ؟ فقالت: قلت: ان کان نبیا لم یضره و ان کان ملکا أرحت الناس منه. قال: فعفا رسول الله (ص) عنها. و رواه أیضا ابن هشام فی السیرة . (اصول کافی ‏108/2، کتاب ایمان و کفر، باب عفو، حدیث 9؛ نظیر این روایت در سیره ابن هشام ‏352/3 آمده.)