از این روایات استفاده میشود که پیامبرخدا(ص) و امیرالمؤمنین (ع) امر هلال و روزه مسلمانان و عید آنان را به عهده گرفته و پس از ثابت شدن هلال نزد آنان آن را برای مردم اعلام میفرموده اند. و احتمال اینکه این اختیار از ویژگی های پیامبر(ص) و ائمه معصومین (ع) باشد واضح البطلان است، به ویژه پس از آنکه روشن گردید که امامت و شئون آن در عصر غیبت تعطیل بردار نیست و شارع مقدس این امر خطیر و مهم که در همه زمانها مورد نیاز و ابتلای جامعه بوده است را معطل نگذاشته است. و اعمال پیامبراکرم (ص) و ائمه معصومین (ع) در غیر موارد اختصاصی آنان، الگوی سایرین میباشد و پیروی از آنان واجب است.
10- در صحیحه محمد بن قیس که اندکی پیش نقل شد از امام محمدباقر(ع) آمده است که فرمود:
"اگر دو گواه نزد امام گواهی دادند که پس از گذشت سی روز هلال را دیده اند، امام به افطار آن روز فرمان میدهد."اذا شهد عند الامام شاهدان انهما رأیا الهلال منذ ثلاثین یوما امر الامام بافطار ذلک الیوم. (وسائل 199/7، ابواب احکام ماه رمضان، باب 6، حدیث 1)
11- در روایت رفاعه از مردی از امام صادق (ع) منقول است که فرمود:
"در شهر حیره بر ابی العباس (سفاح، یکی از خلفای عباسی) وارد شدم، وی گفت: درباره روزه امروز چه میگویی ای اباعبدالله ؟ گفتم: این با امام است، اگر روزه بگیری روزه میگیریم و اگر افطار کنی افطار میکنیم، پس به غلام خود گفت تا خوردنی بیاورد، وی خوردنی آورد و من با وی خوردم، و به خدا سوگند من میدانستم که آن روز از ماه رمضان است ولی خوردن یک روز و گرفتن قضای آن بر من آسانتر است از اینکه وی گردنم را بزند بدون اینکه عبادت خدا را انجام داده باشم."دخلت علی ابی العباس بالحیرة فقال: یا ابا عبدالله، ما تقول فی الصیام الیوم ؟ فقلت: ذاک الی الامام ان صمت صمنا و ان افطرت افطرنا، فقال: یا غلام، علی بالمائدة فأکلت معه و انا اعلم والله انه یوم من شهر رمضان، فکان افطاری یوما و قضاؤه ایسر علی من ان یضرب عنقی و لایعبد الله. (وسائل 95/7، ابواب ما یمسک عنه الصائم، باب 57، حدیث 5)
.jpg)
