آیت‌الله منتظری

9- باز در نهج البلاغه در نامه ای از آن حضرت به فرماندهان سپاهش آمده است:

آگاه باشید! حق شما بر من این است که جز اسرار جنگی چیزی را از شما پنهان نسازم و در اموری که پیش می‎آید غیر حکم [معلوم ] الهی کاری بدون مشورت شما انجام ندهم. هیچ حقی را از شما به تأخیر نیندازم، بلکه آن را در وقت سر رسیدن آن ادا کنم. و اینکه همه شما در پیشگاه من مساوی باشید. آنگاه که این وظایف را انجام دادم، نعمت خداوند بر شما مسلم و حق اطاعت من بر شما لازم گردد و این که از فرمان من سرپیچی و در کارهائی که انجام آنها به صلاح و مصلحت است کوتاهی نکنید. و در دریاهای شدائد به خاطر حق فرو روید.

اگر این وظایف را نسبت به من انجام ندهید آن کس که راه کج برود از همه نزد من خوارتر است، او را به سختی کیفر می‎کنم و هیچ راه فراری نزد من نخواهد داشت. این فرمان را از امرای خود بپذیرید و آمادگی خود را در راه اصلاح امورتان در اختیارشان بگذارید."أما بعد، فان حقا علی الوالی أن لا یغیره علی رعیته فضل ناله و لا طول خص به، و أن یزیده ما قسم الله له من نعمه دنوا من عباده و عطفا علی اخوانه، ألا و ان لکم عندی أن لا أحتجز دونکم سرا الا فی حرب، ولا أطوی دونکم أمرا الاأؤخر لکم حقا عن محله، و لا أقف به دون مقطعه، و أن تکونوا عندی فی الحق سواء. فاذا فعلت ذلک وجبت لله علیکم النعمة ولی علیکم الطاعة، و أن لا تنکصوا عن دعوة و لا تفرطوا فی صلاح و أن تخوضوا الغمرات الی الحق. فان أنتم لم تستقیموا